ὑποθετικός

ὑποθετικός

See also: υποθετικός

Ancient Greek

Etymology

From ὑπόθεσις (hupóthesis, “proposal”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.tʰe.ti.kós/ → /y.po.θe.tiˈkos/ → /i.po.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.θe.tiˈkos/

Adjective

ῠ̔ποθετῐκός • (hupothetikós) m (feminine ῠ̔ποθετῐκή, neuter ῠ̔ποθετῐκόν); first/second declension

1. hypothetical
2. belonging to the subject
3. suggestive, hortatory

Inflection

First and second declension of ῠ̔ποθετῐκός; ῠ̔ποθετῐκή; ῠ̔ποθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔ποθετῐκός hupothetikós	ῠ̔ποθετῐκή hupothetikḗ	ῠ̔ποθετῐκόν hupothetikón		ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ	ῠ̔ποθετῐκᾱ́ hupothetikā́	ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ		ῠ̔ποθετῐκοί hupothetikoí	ῠ̔ποθετῐκαί hupothetikaí	ῠ̔ποθετῐκᾰ́ hupothetiká
Genitive		ῠ̔ποθετῐκοῦ hupothetikoû	ῠ̔ποθετῐκῆς hupothetikês	ῠ̔ποθετῐκοῦ hupothetikoû		ῠ̔ποθετῐκοῖν hupothetikoîn	ῠ̔ποθετῐκαῖν hupothetikaîn	ῠ̔ποθετῐκοῖν hupothetikoîn		ῠ̔ποθετῐκῶν hupothetikôn	ῠ̔ποθετῐκῶν hupothetikôn	ῠ̔ποθετῐκῶν hupothetikôn
Dative		ῠ̔ποθετῐκῷ hupothetikôi	ῠ̔ποθετῐκῇ hupothetikêi	ῠ̔ποθετῐκῷ hupothetikôi		ῠ̔ποθετῐκοῖν hupothetikoîn	ῠ̔ποθετῐκαῖν hupothetikaîn	ῠ̔ποθετῐκοῖν hupothetikoîn		ῠ̔ποθετῐκοῖς hupothetikoîs	ῠ̔ποθετῐκαῖς hupothetikaîs	ῠ̔ποθετῐκοῖς hupothetikoîs
Accusative		ῠ̔ποθετῐκόν hupothetikón	ῠ̔ποθετῐκήν hupothetikḗn	ῠ̔ποθετῐκόν hupothetikón		ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ	ῠ̔ποθετῐκᾱ́ hupothetikā́	ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ		ῠ̔ποθετῐκούς hupothetikoús	ῠ̔ποθετῐκᾱ́ς hupothetikā́s	ῠ̔ποθετῐκᾰ́ hupothetiká
Vocative		ῠ̔ποθετῐκέ hupothetiké	ῠ̔ποθετῐκή hupothetikḗ	ῠ̔ποθετῐκόν hupothetikón		ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ	ῠ̔ποθετῐκᾱ́ hupothetikā́	ῠ̔ποθετῐκώ hupothetikṓ		ῠ̔ποθετῐκοί hupothetikoí	ῠ̔ποθετῐκαί hupothetikaí	ῠ̔ποθετῐκᾰ́ hupothetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ῠ̔ποθετῐκῶς hupothetikôs				ῠ̔ποθετῐκώτερος hupothetikṓteros				ῠ̔ποθετῐκώτᾰτος hupothetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → French: hypothétique
• Greek: υποθετικός (ypothetikós)

Further reading

• “ὑποθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὑποθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette