ὑοσκύαμος

ὑοσκύαμος

Ancient Greek

Etymology

From ὗς (hûs, “swine”) +‎ κύαμος (kúamos, “bean”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.os.ký.a.mos/ → /y.osˈcy.a.mos/ → /i.osˈci.a.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.os.ký.a.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.osˈky.a.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.osˈcy.a.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.osˈcy.a.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.osˈci.a.mos/

Noun

ὑοσκύᾰμος • (huoskúamos) m (genitive ὑοσκυᾰ́μου); second declension

1. henbane (Hyoscyamus niger)

Inflection

Second declension of ὁ ὑοσκῠ́ᾰμος; τοῦ ὑοσκῠᾰ́μου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ὑοσκῠ́ᾰμος ho huoskúamos	τὼ ὑοσκῠᾰ́μω tṑ huoskuámō	οἱ ὑοσκῠ́ᾰμοι hoi huoskúamoi
Genitive	τοῦ ὑοσκῠᾰ́μου toû huoskuámou	τοῖν ὑοσκῠᾰ́μοιν toîn huoskuámoin	τῶν ὑοσκῠᾰ́μων tôn huoskuámōn
Dative	τῷ ὑοσκῠᾰ́μῳ tôi huoskuámōi	τοῖν ὑοσκῠᾰ́μοιν toîn huoskuámoin	τοῖς ὑοσκῠᾰ́μοις toîs huoskuámois
Accusative	τὸν ὑοσκῠ́ᾰμον tòn huoskúamon	τὼ ὑοσκῠᾰ́μω tṑ huoskuámō	τοὺς ὑοσκῠᾰ́μους toùs huoskuámous
Vocative	ὑοσκῠ́ᾰμε huoskúame	ὑοσκῠᾰ́μω huoskuámō	ὑοσκῠ́ᾰμοι huoskúamoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὑοσκυαμάω (huoskuamáō)
• ὑοσκυάμινος (huoskuáminos)

 

Descendants

• → Latin: hyoscyamus
  • → French: jusquiame
  • → Italian: giusquiamo
  • → Translingual: Hyoscyamus

Further reading

• “ὑοσκύαμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὑοσκύαμος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette