ὅρκιος
Ancient Greek
Etymology
ὅρκος (hórkos) + -ιος (-ios)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hór.ki.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈ(h)or.ki.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈor.ci.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈor.ci.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈor.ci.os/
Adjective
ὅρκιος • (hórkios) m or f (neuter ὅρκιον); second declension or
ὅρκιος • (hórkios) m (feminine ὁρκίᾱ, neuter ὅρκιον); first/second declension
- sworn, under oath
Declension
As a two-ending form:
Second declension of ὅρκιος; ὅρκιον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ὅρκιος hórkios | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίω horkíō | ὅρκιοι hórkioi | ὅρκιᾰ hórkia | ||||||||
Genitive | ὁρκίου horkíou | ὁρκίου horkíou | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίων horkíōn | ὁρκίων horkíōn | ||||||||
Dative | ὁρκίῳ horkíōi | ὁρκίῳ horkíōi | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίοις horkíois | ὁρκίοις horkíois | ||||||||
Accusative | ὅρκιον hórkion | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίω horkíō | ὁρκίους horkíous | ὅρκιᾰ hórkia | ||||||||
Vocative | ὅρκιε hórkie | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίω horkíō | ὅρκιοι hórkioi | ὅρκιᾰ hórkia | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὁρκίως horkíōs | ὁρκιότερος horkióteros | ὁρκιότᾰτος horkiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
As a three-ending form:
First and second declension of ὅρκιος; ὁρκίᾱ; ὅρκιον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὅρκιος hórkios | ὁρκίᾱ horkíā | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίᾱ horkíā | ὁρκίω horkíō | ὅρκιοι hórkioi | ὅρκιαι hórkiai | ὅρκιᾰ hórkia | |||||
Genitive | ὁρκίου horkíou | ὁρκίᾱς horkíās | ὁρκίου horkíou | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίαιν horkíain | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίων horkíōn | ὁρκίων horkíōn | ὁρκίων horkíōn | |||||
Dative | ὁρκίῳ horkíōi | ὁρκίᾳ horkíāi | ὁρκίῳ horkíōi | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίαιν horkíain | ὁρκίοιν horkíoin | ὁρκίοις horkíois | ὁρκίαις horkíais | ὁρκίοις horkíois | |||||
Accusative | ὅρκιον hórkion | ὁρκίᾱν horkíān | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίᾱ horkíā | ὁρκίω horkíō | ὁρκίους horkíous | ὁρκίᾱς horkíās | ὅρκιᾰ hórkia | |||||
Vocative | ὅρκιε hórkie | ὁρκίᾱ horkíā | ὅρκιον hórkion | ὁρκίω horkíō | ὁρκίᾱ horkíā | ὁρκίω horkíō | ὅρκιοι hórkioi | ὅρκιαι hórkiai | ὅρκιᾰ hórkia | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὁρκίως horkíōs | ὁρκιότερος horkióteros | ὁρκιότᾰτος horkiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
- ὅρκιον (hórkion)
Further reading
- “ὅρκιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- oath idem, page 564.
- swear idem, page 847.