ὁμοιότροπος

ὁμοιότροπος

Ancient Greek

Etymology

ὅμοιος (hómoios) +‎ τρόπος (trópos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.moi̯.ó.tro.pos/ → /o.myˈo.tro.pos/ → /o.miˈo.tro.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.moi̯.ó.tro.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)o.myˈo.tro.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.myˈo.tro.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.myˈo.tro.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.miˈo.tro.pos/

Adjective

ὁμοιότροπος • (homoiótropos) m or f (neuter ὁμοιότροπον); second declension

1. of like manners and life
2. similar

Declension

Second declension of ὁμοιότροπος; ὁμοιότροπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὁμοιότροπος homoiótropos	ὁμοιότροπον homoiótropon		ὁμοιοτρόπω homoiotrópō	ὁμοιοτρόπω homoiotrópō		ὁμοιότροποι homoiótropoi	ὁμοιότροπᾰ homoiótropa
Genitive		ὁμοιοτρόπου homoiotrópou	ὁμοιοτρόπου homoiotrópou		ὁμοιοτρόποιν homoiotrópoin	ὁμοιοτρόποιν homoiotrópoin		ὁμοιοτρόπων homoiotrópōn	ὁμοιοτρόπων homoiotrópōn
Dative		ὁμοιοτρόπῳ homoiotrópōi	ὁμοιοτρόπῳ homoiotrópōi		ὁμοιοτρόποιν homoiotrópoin	ὁμοιοτρόποιν homoiotrópoin		ὁμοιοτρόποις homoiotrópois	ὁμοιοτρόποις homoiotrópois
Accusative		ὁμοιότροπον homoiótropon	ὁμοιότροπον homoiótropon		ὁμοιοτρόπω homoiotrópō	ὁμοιοτρόπω homoiotrópō		ὁμοιοτρόπους homoiotrópous	ὁμοιότροπᾰ homoiótropa
Vocative		ὁμοιότροπε homoiótrope	ὁμοιότροπον homoiótropon		ὁμοιοτρόπω homoiotrópō	ὁμοιοτρόπω homoiotrópō		ὁμοιότροποι homoiótropoi	ὁμοιότροπᾰ homoiótropa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ὁμοιοτρόπως homoiotrópōs			ὁμοιοτροπώτερος homoiotropṓteros			ὁμοιοτροπώτᾰτος homoiotropṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὁμοιοτροπίᾱ (homoiotropíā)

Further reading

• ὁμοιότροπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁμοιότροπος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press