ὀρειχάλκῳ

ὀρειχάλκῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔːi̯/ → /o.riˈxal.ko/ → /o.riˈxal.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.riˈkʰal.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/

Noun

ὀρειχᾰ́λκῳ • (oreikhálkōi)

1. dative singular of ὀρείχᾰλκος (oreíkhalkos)