ὀξύτητος

ὀξύτητος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ok.sý.tɛː.tos/ → /okˈsy.ti.tos/ → /okˈsi.ti.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ok.sý.tɛː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /okˈsy.te.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /okˈsy.ti.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /okˈsy.ti.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /okˈsi.ti.tos/

Noun

ὀξῠ́τητος • (oxútētos) f

1. genitive singular of ὀξῠ́της (oxútēs)
   • For quotations of use of this term, see Citations:ὀξύτητος.