ἵκηαι
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hǐː.kɛː.ai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈ(h)i.ke.ɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈi.ki.ɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈi.ci.e/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈi.ci.e/
Verb
ἵ̄κηαι • (hí̄kēai)
- (Epic) second-person singular aorist mediopassive subjunctive of ἱκνέομαι (hiknéomai, “come”)