ἱπποβότοιο

ἱπποβότοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hip.po.bó.toi̯.o/ → /ip.poˈβo.ty.o/ → /i.poˈvo.ti.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.po.bó.toi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ip.poˈbo.ty.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ip.poˈβo.ty.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ip.poˈvo.ty.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈvo.ti.o/

Adjective

ἱπποβότοιο • (hippobótoio)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of ἱππόβοτος (hippóbotos)