ἰόεις
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /i.ó.eːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /iˈo.is/
- (4th CE Koine) IPA(key): /iˈo.is/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /iˈo.is/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈo.is/
Etymology 1
From ἰός (iós, “poison”) + -εις (-eis), from Proto-Indo-European *wisós (“slime, poison”).
Adjective 1
ἰόεις • (ióeis) m (feminine ἰόεσσα, neuter ἰόεν); first/third declension
- poisonous
- ἰόεσσαι ἄκανθαι ― ióessai ákanthai ― poisonous thorns
Etymology 2
From ἴον (íon, “violet (flower)”) + -εις (-eis), which is ultimately of Mediterranean substrate origin.
Adjective 2
ἰόεις • (ióeis) m (feminine ἰόεσσα, neuter ἰόεν); first/third declension
- violet-coloured, dark
- ἰόεντα θάλασσαν ― ióenta thálassan ― dark violet sea
Declension
First and third declension of ἰόεις; ἰόεσσᾰ; ἰόεν (Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ἰόεις ióeis | ἰόεσσᾰ ióessa | ἰόεν ióen | ἰόεντε ióente | ἰοέσσᾱ ioéssā | ἰόεντε ióente | ἰόεντες ióentes | ἰόεσσαι ióessai | ἰόεντᾰ ióenta | |||||
| Genitive | ἰόεντος ióentos | ἰοέσσης ioéssēs | ἰόεντος ióentos | ἰοέντοιν ioéntoin | ἰοέσσαιν ioéssain | ἰοέντοιν ioéntoin | ἰοέντων ioéntōn | ἰοεσσῶν ioessôn | ἰοέντων ioéntōn | |||||
| Dative | ἰόεντῐ ióenti | ἰοέσσῃ ioéssēi | ἰόεντῐ ióenti | ἰοέντοιν ioéntoin | ἰοέσσαιν ioéssain | ἰοέντοιν ioéntoin | ἰόεισῐ / ἰόεισῐν ióeisi(n) | ἰοέσσαις ioéssais | ἰόεισῐ / ἰόεισῐν ióeisi(n) | |||||
| Accusative | ἰόεντᾰ ióenta | ἰόεσσᾰν ióessan | ἰόεν ióen | ἰόεντε ióente | ἰοέσσᾱ ioéssā | ἰόεντε ióente | ἰόεντᾰς ióentas | ἰοέσσᾱς ioéssās | ἰόεντᾰ ióenta | |||||
| Vocative | ἰόεν ióen | ἰόεσσᾰ ióessa | ἰόεν ióen | ἰόεντε ióente | ἰοέσσᾱ ioéssā | ἰόεντε ióente | ἰόεντες ióentes | ἰόεσσαι ióessai | ἰόεντᾰ ióenta | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἰοέντως ioéntōs | ἰοέστερος ioésteros | ἰοέστᾰτος ioéstatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
See also
| λευκός (leukós) | πολῐός (poliós), γλαυκός (glaukós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós) | μέλᾱς (mélās), κελαινός (kelainós) |
| ἐρῠθρός (eruthrós); κᾰρῡ́κῐνος (karū́kinos), κόκκῐνος (kókkinos), φοινός (phoinós) | πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphninos) | ξᾰνθός (xanthós), μήλινος (mḗlinos); ὠχρός (ōkhrós) |
| πρᾰ́σῐνος (prásinos) | χλωρός (khlōrós) | χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās) |
| κῠᾰ́νεος (kuáneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kaláïnos) | κῠᾰ́νεος (kuáneos) | κῠᾰ́νεος (kuáneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huakínthinos) |
| φοινῑ́κεος (phoinī́keos), ἰόεις (ióeis); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos), οἶνοψ (oînops) | φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos) | ῥόδινος (rhódinos) |
Further reading
- ἰόεις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἰόεις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette