ἰνάω

ἰνάω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ná.ɔː/ → /iˈna.o/ → /iˈna.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.ná.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈna.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈna.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈna.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈna.o/

Verb

ἰνάω • (ináō)

1. Alternative form of ἰνέω (inéō).

Inflection

   Present: ῐ̔νᾰ́ω, ῐ̔νᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῐ̔νᾰ́ω	ῐ̔νᾰ́εις	ῐ̔νᾰ́ει	ῐ̔νᾰ́ετον	ῐ̔νᾰ́ετον	ῐ̔νᾰ́ομεν	ῐ̔νᾰ́ετε	ῐ̔νᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ῐ̔νᾰ́ω	ῐ̔νᾰ́ῃς	ῐ̔νᾰ́ῃ	ῐ̔νᾰ́ητον	ῐ̔νᾰ́ητον	ῐ̔νᾰ́ωμεν	ῐ̔νᾰ́ητε	ῐ̔νᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	ῐ̔νᾰ́οιμῐ	ῐ̔νᾰ́οις	ῐ̔νᾰ́οι	ῐ̔νᾰ́οιτον	ῐ̔νᾰοίτην	ῐ̔νᾰ́οιμεν	ῐ̔νᾰ́οιτε	ῐ̔νᾰ́οιεν
	imperative		ῐ̔́νᾰε	ῐ̔νᾰέτω	ῐ̔νᾰ́ετον	ῐ̔νᾰέτων		ῐ̔νᾰ́ετε	ῐ̔νᾰόντων
middle/ passive	indicative	ῐ̔νᾰ́ομαι	ῐ̔νᾰ́ῃ, ῐ̔νᾰ́ει	ῐ̔νᾰ́εται	ῐ̔νᾰ́εσθον	ῐ̔νᾰ́εσθον	ῐ̔νᾰόμεθᾰ	ῐ̔νᾰ́εσθε	ῐ̔νᾰ́ονται
	subjunctive	ῐ̔νᾰ́ωμαι	ῐ̔νᾰ́ῃ	ῐ̔νᾰ́ηται	ῐ̔νᾰ́ησθον	ῐ̔νᾰ́ησθον	ῐ̔νᾰώμεθᾰ	ῐ̔νᾰ́ησθε	ῐ̔νᾰ́ωνται
	optative	ῐ̔νᾰοίμην	ῐ̔νᾰ́οιο	ῐ̔νᾰ́οιτο	ῐ̔νᾰ́οισθον	ῐ̔νᾰοίσθην	ῐ̔νᾰοίμεθᾰ	ῐ̔νᾰ́οισθε	ῐ̔νᾰ́οιντο
	imperative		ῐ̔νᾰ́ου	ῐ̔νᾰέσθω	ῐ̔νᾰ́εσθον	ῐ̔νᾰέσθων		ῐ̔νᾰ́εσθε	ῐ̔νᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῐ̔νᾰ́ειν				ῐ̔νᾰ́εσθαι
participle	m	ῐ̔νᾰ́ων				ῐ̔νᾰόμενος
	f	ῐ̔νᾰ́ουσᾰ				ῐ̔νᾰομένη
	n	ῐ̔νᾰ́ον				ῐ̔νᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ῐ̔νῶ, ῐ̔νῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῐ̔νῶ	ῐ̔νᾷς	ῐ̔νᾷ	ῐ̔νᾶτον	ῐ̔νᾶτον	ῐ̔νῶμεν	ῐ̔νᾶτε	ῐ̔νῶσῐ(ν)
	subjunctive	ῐ̔νῶ	ῐ̔νᾷς	ῐ̔νᾷ	ῐ̔νᾶτον	ῐ̔νᾶτον	ῐ̔νῶμεν	ῐ̔νᾶτε	ῐ̔νῶσῐ(ν)
	optative	ῐ̔νῴην, ῐ̔νῷμῐ	ῐ̔νῴης, ῐ̔νῷς	ῐ̔νῴη, ῐ̔νῷ	ῐ̔νῷτον, ῐ̔νῴητον	ῐ̔νῴτην, ῐ̔νῳήτην	ῐ̔νῷμεν, ῐ̔νῴημεν	ῐ̔νῷτε, ῐ̔νῴητε	ῐ̔νῷεν, ῐ̔νῴησᾰν
	imperative		ῐ̔́νᾱ	ῐ̔νᾱ́τω	ῐ̔νᾶτον	ῐ̔νᾱ́των		ῐ̔νᾶτε	ῐ̔νώντων
middle/ passive	indicative	ῐ̔νῶμαι	ῐ̔νᾷ	ῐ̔νᾶται	ῐ̔νᾶσθον	ῐ̔νᾶσθον	ῐ̔νώμεθᾰ	ῐ̔νᾶσθε	ῐ̔νῶνται
	subjunctive	ῐ̔νῶμαι	ῐ̔νᾷ	ῐ̔νᾶται	ῐ̔νᾶσθον	ῐ̔νᾶσθον	ῐ̔νώμεθᾰ	ῐ̔νᾶσθε	ῐ̔νῶνται
	optative	ῐ̔νῴμην	ῐ̔νῷο	ῐ̔νῷτο	ῐ̔νῷσθον	ῐ̔νῴσθην	ῐ̔νῴμεθᾰ	ῐ̔νῷσθε	ῐ̔νῷντο
	imperative		ῐ̔νῶ	ῐ̔νᾱ́σθω	ῐ̔νᾶσθον	ῐ̔νᾱ́σθων		ῐ̔νᾶσθε	ῐ̔νᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ῐ̔νᾶν				ῐ̔νᾶσθαι
participle	m	ῐ̔νῶν				ῐ̔νώμενος
	f	ῐ̔νῶσᾰ				ῐ̔νωμένη
	n	ῐ̔νῶν				ῐ̔νώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῐ̔νήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ῐ̔νήσομαι	ῐ̔νήσῃ, ῐ̔νήσει	ῐ̔νήσεται	ῐ̔νήσεσθον	ῐ̔νήσεσθον	ῐ̔νησόμεθᾰ	ῐ̔νήσεσθε	ῐ̔νήσονται
	optative	ῐ̔νησοίμην	ῐ̔νήσοιο	ῐ̔νήσοιτο	ῐ̔νήσοισθον	ῐ̔νησοίσθην	ῐ̔νησοίμεθᾰ	ῐ̔νήσοισθε	ῐ̔νήσοιντο
					middle
infinitive					ῐ̔νήσεσθαι
participle	m				ῐ̔νησόμενος
	f				ῐ̔νησομένη
	n				ῐ̔νησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• περίναιον (perínaion)
• περίναιος (perínaios)