ἰθύνω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /iː.tʰy̌ː.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈtʰy.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈθy.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈθy.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈθi.no/

Verb

ῑ̓θῡ́νω • (īthū́nō)

Alternative form of εὐθύνω (euthúnō, “I straighten”)
- 100 CE – 300 CE, Dionysius Periegetes, Periegesis 341
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Fractures 7
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.475
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 23.197
- 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 1.273
- 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 14.500

Inflection

Present: ἰθῡ́νω, ἰθῡ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἰθῡ́νω	ἰθῡ́νεις	ἰθῡ́νει	ἰθῡ́νετον	ἰθῡ́νετον	ἰθῡ́νομεν	ἰθῡ́νετε	ἰθῡ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ἰθῡ́νω	ἰθῡ́νῃς	ἰθῡ́νῃ	ἰθῡ́νητον	ἰθῡ́νητον	ἰθῡ́νωμεν	ἰθῡ́νητε	ἰθῡ́νωσῐ(ν)
	optative	ἰθῡ́νοιμῐ	ἰθῡ́νοις	ἰθῡ́νοι	ἰθῡ́νοιτον	ἰθῡνοίτην	ἰθῡ́νοιμεν	ἰθῡ́νοιτε	ἰθῡ́νοιεν
	imperative		ἴθῡνε	ἰθῡνέτω	ἰθῡ́νετον	ἰθῡνέτων		ἰθῡ́νετε	ἰθῡνόντων
middle/ passive	indicative	ἰθῡ́νομαι	ἰθῡ́νῃ, ἰθῡ́νει	ἰθῡ́νεται	ἰθῡ́νεσθον	ἰθῡ́νεσθον	ἰθῡνόμεθᾰ	ἰθῡ́νεσθε	ἰθῡ́νονται
	subjunctive	ἰθῡ́νωμαι	ἰθῡ́νῃ	ἰθῡ́νηται	ἰθῡ́νησθον	ἰθῡ́νησθον	ἰθῡνώμεθᾰ	ἰθῡ́νησθε	ἰθῡ́νωνται
	optative	ἰθῡνοίμην	ἰθῡ́νοιο	ἰθῡ́νοιτο	ἰθῡ́νοισθον	ἰθῡνοίσθην	ἰθῡνοίμεθᾰ	ἰθῡ́νοισθε	ἰθῡ́νοιντο
	imperative		ἰθῡ́νου	ἰθῡνέσθω	ἰθῡ́νεσθον	ἰθῡνέσθων		ἰθῡ́νεσθε	ἰθῡνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἰθῡ́νειν				ἰθῡ́νεσθαι
participle	m	ἰθῡ́νων				ἰθῡνόμενος
	f	ἰθῡ́νουσᾰ				ἰθῡνομένη
	n	ἰθῦνον				ἰθῡνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἴθῡνον, ἰθῡνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἴθῡνον	ἴθῡνες	ἴθῡνε(ν)	ἰθῡ́νετον	ἰθῡνέτην	ἰθῡ́νομεν	ἰθῡ́νετε	ἴθῡνον
middle/ passive	indicative	ἰθῡνόμην	ἰθῡ́νου	ἰθῡ́νετο	ἰθῡ́νεσθον	ἰθῡνέσθην	ἰθῡνόμεθᾰ	ἰθῡ́νεσθε	ἰθῡ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἰθῡ́νεσκον, ἰθῡνεσκόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἰθῡ́νεσκον	ἰθῡ́νεσκες	ἰθῡ́νεσκε(ν)	ἰθῡνέσκετον	ἰθῡνεσκέτην	ἰθῡνέσκομεν	ἰθῡνέσκετε	ἰθῡ́νεσκον
middle/ passive	indicative	ἰθῡνεσκόμην	ἰθῡνέσκου	ἰθῡνέσκετο	ἰθῡνέσκεσθον	ἰθῡνεσκέσθην	ἰθῡνεσκόμεθᾰ	ἰθῡνέσκεσθε	ἰθῡνέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἴθῡνᾰ, ἰθῡνᾰ́μην, ἰθῡ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἴθῡνᾰ	ἴθῡνᾰς	ἴθῡνε(ν)	ἰθῡ́νᾰτον	ἰθῡνᾰ́την	ἰθῡ́νᾰμεν	ἰθῡ́νᾰτε	ἴθῡνᾰν
	subjunctive	ἰθῡ́νω	ἰθῡ́νῃς	ἰθῡ́νῃ	ἰθῡ́νητον	ἰθῡ́νητον	ἰθῡ́νωμεν	ἰθῡ́νητε	ἰθῡ́νωσῐ(ν)
	optative	ἰθῡ́ναιμῐ	ἰθῡ́νειᾰς, ἰθῡ́ναις	ἰθῡ́νειε(ν), ἰθῡ́ναι	ἰθῡ́ναιτον	ἰθῡναίτην	ἰθῡ́ναιμεν	ἰθῡ́ναιτε	ἰθῡ́νειᾰν, ἰθῡ́ναιεν
	imperative		ἴθῡνον	ἰθῡνᾰ́τω	ἰθῡ́νᾰτον	ἰθῡνᾰ́των		ἰθῡ́νᾰτε	ἰθῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἰθῡνᾰ́μην	ἰθῡ́νω	ἰθῡ́νᾰτο	ἰθῡ́νᾰσθον	ἰθῡνᾰ́σθην	ἰθῡνᾰ́μεθᾰ	ἰθῡ́νᾰσθε	ἰθῡ́νᾰντο
	subjunctive	ἰθῡ́νωμαι	ἰθῡ́νῃ	ἰθῡ́νηται	ἰθῡ́νησθον	ἰθῡ́νησθον	ἰθῡνώμεθᾰ	ἰθῡ́νησθε	ἰθῡ́νωνται
	optative	ἰθῡναίμην	ἰθῡ́ναιο	ἰθῡ́ναιτο	ἰθῡ́ναισθον	ἰθῡναίσθην	ἰθῡναίμεθᾰ	ἰθῡ́ναισθε	ἰθῡ́ναιντο
	imperative		ἴθῡναι	ἰθῡνᾰ́σθω	ἰθῡ́νᾰσθον	ἰθῡνᾰ́σθων		ἰθῡ́νᾰσθε	ἰθῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἰθῡ́νθην	ἰθῡ́νθης	ἰθῡ́νθη	ἰθῡ́νθητον	ἰθῡνθήτην	ἰθῡ́νθημεν	ἰθῡ́νθητε	ἰθῡ́νθησᾰν
	subjunctive	ἰθῡνθῶ	ἰθῡνθῇς	ἰθῡνθῇ	ἰθῡνθῆτον	ἰθῡνθῆτον	ἰθῡνθῶμεν	ἰθῡνθῆτε	ἰθῡνθῶσῐ(ν)
	optative	ἰθῡνθείην	ἰθῡνθείης	ἰθῡνθείη	ἰθῡνθεῖτον, ἰθῡνθείητον	ἰθῡνθείτην, ἰθῡνθειήτην	ἰθῡνθεῖμεν, ἰθῡνθείημεν	ἰθῡνθεῖτε, ἰθῡνθείητε	ἰθῡνθεῖεν, ἰθῡνθείησᾰν
	imperative		ἰθῡ́νθητῐ	ἰθῡνθήτω	ἰθῡ́νθητον	ἰθῡνθήτων		ἰθῡ́νθητε	ἰθῡνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἰθῦναι			ἰθῡ́νᾰσθαι		ἰθῡνθῆναι
participle	m	ἰθῡ́νᾱς			ἰθῡνᾰ́μενος		ἰθῡνθείς
	f	ἰθῡ́νᾱσᾰ			ἰθῡνᾰμένη		ἰθῡνθεῖσᾰ
	n	ἰθῦνᾰν			ἰθῡνᾰ́μενον		ἰθῡνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀπῑθύνω (apīthúnō)
διῑθύνω (diīthúnō)
ἐνῑθύνω (enīthúnō)
ἐξῑθύνω (exīthúnō)
ἐπῑθύνω (epīthúnō)
κατῑθύνω (katīthúnō)

Related terms

ἰθυντήρ (ithuntḗr)
ἰθυντήριος (ithuntḗrios)
ἰθυντής (ithuntḗs)
ἰθύντωρ (ithúntōr)

References

ἰθύνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἰθύνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἰθύνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἰθύνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἰθύνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963