Ἰανουάριος
Ancient Greek
Etymology
Borrowing from Latin iānuārius.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /i.aː.noː.ǎː.ri.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /i.a.nuˈa.ri.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /i.a.nuˈa.ri.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /i.a.nuˈa.ri.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.a.nuˈa.ri.os/
Proper noun
Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐος • (Iānouā́rios) m (genitive Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ου); second declension
- the month of January
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Numa Pompilius 19
Inflection
Second declension of ὁ Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐος; τοῦ Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐος ho Iānouā́rios | τὼ Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ω tṑ Iānouāríō | οἱ Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐοι hoi Iānouā́rioi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ου toû Iānouāríou | τοῖν Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́οιν toîn Iānouāríoin | τῶν Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ων tôn Iānouāríōn | ||||||||||
Dative | τῷ Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ῳ tôi Iānouāríōi | τοῖν Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́οιν toîn Iānouāríoin | τοῖς Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́οις toîs Iānouāríois | ||||||||||
Accusative | τὸν Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐον tòn Iānouā́rion | τὼ Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ω tṑ Iānouāríō | τοὺς Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ους toùs Iānouāríous | ||||||||||
Vocative | Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐε Iānouā́rie | Ῐ̓ᾱνουᾱρῐ́ω Iānouāríō | Ῐ̓ᾱνουᾱ́ρῐοι Iānouā́rioi | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
- Greek: Ιανουάριος (Ianouários)