ἤχοις
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɛ̌ː.kʰoi̯s/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈe.kʰys/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈi.xys/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈi.çys/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈi.çis/
Noun
ἤχοις • (ḗkhois)
- dative plural of ἦχος (êkhos)
Inflection
Second declension of ὁ ἦχος; τοῦ ἤχου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἦχος ho êkhos | τὼ ἤχω tṑ ḗkhō | οἱ ἦχοι hoi êkhoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἤχου toû ḗkhou | τοῖν ἤχοιν toîn ḗkhoin | τῶν ἤχων tôn ḗkhōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἤχῳ tôi ḗkhōi | τοῖν ἤχοιν toîn ḗkhoin | τοῖς ἤχοις toîs ḗkhois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἦχον tòn êkhon | τὼ ἤχω tṑ ḗkhō | τοὺς ἤχους toùs ḗkhous | ||||||||||
Vocative | ἦχε êkhe | ἤχω ḗkhō | ἦχοι êkhoi | ||||||||||
Notes: |
|