ἡσσάομαι

ἡσσάομαι

Ancient Greek

Alternative forms

• ἡττάομαι (hēttáomai) – Attic
• ἑσσάομαι (hessáomai) – Ionic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛːs.sá.o.mai̯/ → /isˈsa.o.mɛ/ → /iˈsa.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛːs.sá.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)esˈsa.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /isˈsa.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /isˈsa.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈsa.o.me/

Verb

ἡσσᾰ́ομαι • (hēssáomai)

1. to be less or weaker than, inferior to
   1. (passive) to be defeated, discomfited
   2. (law) to be cast in a suit
   3. (genitive) to give way, yield
   4. (dative) to be overcome by
2. (late, active, deponent) to overcome, defeat

Inflection

   Present: ἡσσᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡσσᾰ́ομαι	ἡσσᾰ́ῃ, ἡσσᾰ́ει	ἡσσᾰ́εται	ἡσσᾰ́εσθον	ἡσσᾰ́εσθον	ἡσσᾰόμεθᾰ	ἡσσᾰ́εσθε	ἡσσᾰ́ονται
	subjunctive	ἡσσᾰ́ωμαι	ἡσσᾰ́ῃ	ἡσσᾰ́ηται	ἡσσᾰ́ησθον	ἡσσᾰ́ησθον	ἡσσᾰώμεθᾰ	ἡσσᾰ́ησθε	ἡσσᾰ́ωνται
	optative	ἡσσᾰοίμην	ἡσσᾰ́οιο	ἡσσᾰ́οιτο	ἡσσᾰ́οισθον	ἡσσᾰοίσθην	ἡσσᾰοίμεθᾰ	ἡσσᾰ́οισθε	ἡσσᾰ́οιντο
	imperative		ἡσσᾰ́ου	ἡσσᾰέσθω	ἡσσᾰ́εσθον	ἡσσᾰέσθων		ἡσσᾰ́εσθε	ἡσσᾰέσθων
						middle/passive
infinitive						ἡσσᾰ́εσθαι
participle	m					ἡσσᾰόμενος
	f					ἡσσᾰομένη
	n					ἡσσᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἡσσῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡσσῶμαι	ἡσσᾷ	ἡσσᾶται	ἡσσᾶσθον	ἡσσᾶσθον	ἡσσώμεθᾰ	ἡσσᾶσθε	ἡσσῶνται
	subjunctive	ἡσσῶμαι	ἡσσᾷ	ἡσσᾶται	ἡσσᾶσθον	ἡσσᾶσθον	ἡσσώμεθᾰ	ἡσσᾶσθε	ἡσσῶνται
	optative	ἡσσῴμην	ἡσσῷο	ἡσσῷτο	ἡσσῷσθον	ἡσσῴσθην	ἡσσῴμεθᾰ	ἡσσῷσθε	ἡσσῷντο
	imperative		ἡσσῶ	ἡσσᾱ́σθω	ἡσσᾶσθον	ἡσσᾱ́σθων		ἡσσᾶσθε	ἡσσᾱ́σθων
						middle/passive
infinitive						ἡσσᾶσθαι
participle	m					ἡσσώμενος
	f					ἡσσωμένη
	n					ἡσσώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἡσσᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡσσᾰόμην	ἡσσᾰ́ου	ἡσσᾰ́ετο	ἡσσᾰ́εσθον	ἡσσᾰέσθην	ἡσσᾰόμεθᾰ	ἡσσᾰ́εσθε	ἡσσᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἡσσώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡσσώμην	ἡσσῶ	ἡσσᾶτο	ἡσσᾶσθον	ἡσσᾱ́σθην	ἡσσώμεθᾰ	ἡσσᾶσθε	ἡσσῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἡσσηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἡσσηθήσομαι	ἡσσηθήσῃ	ἡσσηθήσεται	ἡσσηθήσεσθον	ἡσσηθήσεσθον	ἡσσηθησόμεθᾰ	ἡσσηθήσεσθε	ἡσσηθήσονται
	optative	ἡσσηθησοίμην	ἡσσηθήσοιο	ἡσσηθήσοιτο	ἡσσηθήσοισθον	ἡσσηθησοίσθην	ἡσσηθησοίμεθᾰ	ἡσσηθήσοισθε	ἡσσηθήσοιντο
							passive
infinitive							ἡσσηθήσεσθαι
participle	m						ἡσσηθησόμενος
	f						ἡσσηθησομένη
	n						ἡσσηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἡσσήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἡσσήθην	ἡσσήθης	ἡσσήθη	ἡσσήθητον	ἡσσηθήτην	ἡσσήθημεν	ἡσσήθητε	ἡσσήθησᾰν
	subjunctive	ἡσσηθῶ	ἡσσηθῇς	ἡσσηθῇ	ἡσσηθῆτον	ἡσσηθῆτον	ἡσσηθῶμεν	ἡσσηθῆτε	ἡσσηθῶσῐ(ν)
	optative	ἡσσηθείην	ἡσσηθείης	ἡσσηθείη	ἡσσηθεῖτον, ἡσσηθείητον	ἡσσηθείτην, ἡσσηθειήτην	ἡσσηθεῖμεν, ἡσσηθείημεν	ἡσσηθεῖτε, ἡσσηθείητε	ἡσσηθεῖεν, ἡσσηθείησᾰν
	imperative		ἡσσήθητῐ	ἡσσηθήτω	ἡσσήθητον	ἡσσηθήτων		ἡσσήθητε	ἡσσηθέντων
							passive
infinitive							ἡσσηθῆναι
participle	m						ἡσσηθείς
	f						ἡσσηθεῖσᾰ
	n						ἡσσηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἥσσημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἥσσημαι	ἥσσησαι	ἥσσηται	ἥσσησθον	ἥσσησθον	ἡσσήμεθᾰ	ἥσσησθε	ἥσσηνται
	subjunctive	ἡσσημένος ὦ	ἡσσημένος ᾖς	ἡσσημένος ᾖ	ἡσσημένω ἦτον	ἡσσημένω ἦτον	ἡσσημένοι ὦμεν	ἡσσημένοι ἦτε	ἡσσημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἡσσημένος εἴην	ἡσσημένος εἴης	ἡσσημένος εἴη	ἡσσημένω εἴητον/εἶτον	ἡσσημένω εἰήτην/εἴτην	ἡσσημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἡσσημένοι εἴητε/εἶτε	ἡσσημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἥσσησο	ἡσσήσθω	ἥσσησθον	ἡσσήσθων		ἥσσησθε	ἡσσήσθων
						middle/passive
infinitive						ἡσσῆσθαι
participle	m					ἡσσημένος
	f					ἡσσημένη
	n					ἡσσημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἡσσήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡσσήμην	ἥσσησο	ἥσσητο	ἥσσησθον	ἡσσήσθην	ἡσσήμεθᾰ	ἥσσησθε	ἥσσηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.