ἡμίλεπτος

ἡμίλεπτος

Ancient Greek

Etymology

From ἡμι- (hēmi-, “half”) +‎ λεπτός (leptós, “peeled”), from λέπω (lépō, “to peel”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mí.lep.tos/ → /iˈmi.lep.tos/ → /iˈmi.lep.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mí.lep.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈmi.lep.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈmi.lep.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈmi.lep.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈmi.lep.tos/

Adjective

ἡμίλεπτος • (hēmíleptos) m or f (neuter ἡμίλεπτον); second declension

1. half-hatched

Inflection

Second declension of ἡμίλεπτος; ἡμίλεπτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἡμίλεπτος hēmíleptos	ἡμίλεπτον hēmílepton		ἡμιλέπτω hēmiléptō	ἡμιλέπτω hēmiléptō		ἡμίλεπτοι hēmíleptoi	ἡμίλεπτᾰ hēmílepta
Genitive		ἡμιλέπτου hēmiléptou	ἡμιλέπτου hēmiléptou		ἡμιλέπτοιν hēmiléptoin	ἡμιλέπτοιν hēmiléptoin		ἡμιλέπτων hēmiléptōn	ἡμιλέπτων hēmiléptōn
Dative		ἡμιλέπτῳ hēmiléptōi	ἡμιλέπτῳ hēmiléptōi		ἡμιλέπτοιν hēmiléptoin	ἡμιλέπτοιν hēmiléptoin		ἡμιλέπτοις hēmiléptois	ἡμιλέπτοις hēmiléptois
Accusative		ἡμίλεπτον hēmílepton	ἡμίλεπτον hēmílepton		ἡμιλέπτω hēmiléptō	ἡμιλέπτω hēmiléptō		ἡμιλέπτους hēmiléptous	ἡμίλεπτᾰ hēmílepta
Vocative		ἡμίλεπτε hēmílepte	ἡμίλεπτον hēmílepton		ἡμιλέπτω hēmiléptō	ἡμιλέπτω hēmiléptō		ἡμίλεπτοι hēmíleptoi	ἡμίλεπτᾰ hēmílepta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἡμιλέπτως hēmiléptōs			ἡμιλεπτότερος hēmileptóteros			ἡμιλεπτότᾰτος hēmileptótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἡμίλεπτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press