ἠξιωμένος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɛːk.si.ɔː.mé.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ek.si.oˈmɛ.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ik.si.oˈme.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ik.si.oˈme.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ik.si.oˈme.nos/
Participle
ἠξῐωμένος • (ēxiōménos) m (feminine ἠξῐωμένη, neuter ἠξῐωμένον); first/second declension
- perfect mediopassive participle of ᾰ̓ξῐόω (axióō)
Declension
First and second declension of ἠξῐωμένος; ἠξῐωμένη; ἠξῐωμένον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἠξῐωμένος ēxiōménos | ἠξῐωμένη ēxiōménē | ἠξῐωμένον ēxiōménon | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένοι ēxiōménoi | ἠξῐωμέναι ēxiōménai | ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Genitive | ἠξῐωμένου ēxiōménou | ἠξῐωμένης ēxiōménēs | ἠξῐωμένου ēxiōménou | ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin | ἠξῐωμέναιν ēxiōménain | ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin | ἠξῐωμένων ēxiōménōn | ἠξῐωμένων ēxiōménōn | ἠξῐωμένων ēxiōménōn | |||||
Dative | ἠξῐωμένῳ ēxiōménōi | ἠξῐωμένῃ ēxiōménēi | ἠξῐωμένῳ ēxiōménōi | ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin | ἠξῐωμέναιν ēxiōménain | ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin | ἠξῐωμένοις ēxiōménois | ἠξῐωμέναις ēxiōménais | ἠξῐωμένοις ēxiōménois | |||||
Accusative | ἠξῐωμένον ēxiōménon | ἠξῐωμένην ēxiōménēn | ἠξῐωμένον ēxiōménon | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένους ēxiōménous | ἠξῐωμένᾱς ēxiōménās | ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Vocative | ἠξῐωμένε ēxiōméne | ἠξῐωμένη ēxiōménē | ἠξῐωμένον ēxiōménon | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā | ἠξῐωμένω ēxiōménō | ἠξῐωμένοι ēxiōménoi | ἠξῐωμέναι ēxiōménai | ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἠξῐωμένως ēxiōménōs | ἠξῐωμενώτερος ēxiōmenṓteros | ἠξῐωμενώτᾰτος ēxiōmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|