ἠμείβετο

ἠμείβετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.měː.be.to/ → /iˈmi.βe.to/ → /iˈmi.ve.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.měː.be.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈmi.bɛ.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈmi.βe.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈmi.ve.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈmi.ve.to/

Verb

ἠμείβετο • (ēmeíbeto)

1. third-person singular imperfect mediopassive indicative of ἀμείβω (ameíbō)