ἠγγελέσθην

ἠγγελέσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.lés.tʰɛːn/ → /iŋ.ɡeˈles.θin/ → /iɲ.ɟeˈles.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.lés.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ɡɛˈlɛs.tʰen/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iŋ.ɡeˈles.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈles.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈles.θin/

Verb

ἠγγελέσθην • (ēngelésthēn)

1. third-person dual aorist middle indicative of ἀγγέλλω (angéllō)