ἕψω

Ancient Greek

Alternative forms

ἑψᾰ́ω (hepsáō), ἑψέω (hepséō)

Etymology

The verb is clearly related to Old Armenian եփեմ (epʿem, “to boil, cook”). However, as Armenian փ- (pʿ-) can hardly represent *ps-, it has been suggested an Indo-European pre-form *sepʰ-, which would have had an s-enlargement in Greek. However, Indo-European did not possess a phoneme pʰ-: this leads to a substrate origin, probably Pre-Greek according to Beekes. For this, compare δέφω (déphō, “to soften, knead”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hép.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)ep.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈep.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈep.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈep.so/

Verb

ἕψω • (hépsō)

to boil, seethe
Synonyms: βρᾰ́σσω (brássō), ζέω (zéō)

Conjugation

Present: ἕψω, ἕψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἕψω	ἕψεις	ἕψει	ἕψετον	ἕψετον	ἕψομεν	ἕψετε	ἕψουσῐ(ν)
	subjunctive	ἕψω	ἕψῃς	ἕψῃ	ἕψητον	ἕψητον	ἕψωμεν	ἕψητε	ἕψωσῐ(ν)
	optative	ἕψοιμῐ	ἕψοις	ἕψοι	ἕψοιτον	ἑψοίτην	ἕψοιμεν	ἕψοιτε	ἕψοιεν
	imperative		ἕψε	ἑψέτω	ἕψετον	ἑψέτων		ἕψετε	ἑψόντων
middle/ passive	indicative	ἕψομαι	ἕψῃ, ἕψει	ἕψεται	ἕψεσθον	ἕψεσθον	ἑψόμεθᾰ	ἕψεσθε	ἕψονται
	subjunctive	ἕψωμαι	ἕψῃ	ἕψηται	ἕψησθον	ἕψησθον	ἑψώμεθᾰ	ἕψησθε	ἕψωνται
	optative	ἑψοίμην	ἕψοιο	ἕψοιτο	ἕψοισθον	ἑψοίσθην	ἑψοίμεθᾰ	ἕψοισθε	ἕψοιντο
	imperative		ἕψου	ἑψέσθω	ἕψεσθον	ἑψέσθων		ἕψεσθε	ἑψέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἕψειν				ἕψεσθαι
participle	m	ἕψων				ἑψόμενος
	f	ἕψουσᾰ				ἑψομένη
	n	ἕψον				ἑψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἧψον, ἡψόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἧψον	ἧψες	ἧψε(ν)	ἥψετον	ἡψέτην	ἥψομεν	ἥψετε	ἧψον
middle/ passive	indicative	ἡψόμην	ἥψου	ἥψετο	ἥψεσθον	ἡψέσθην	ἡψόμεθᾰ	ἥψεσθε	ἥψοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἑψήσω, ἑψήσομαι, ἑψεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἑψήσω	ἑψήσεις	ἑψήσει	ἑψήσετον	ἑψήσετον	ἑψήσομεν	ἑψήσετε	ἑψήσουσῐ(ν)
active	optative	ἑψήσοιμῐ	ἑψήσοις	ἑψήσοι	ἑψήσοιτον	ἑψησοίτην	ἑψήσοιμεν	ἑψήσοιτε	ἑψήσοιεν
middle	indicative	ἑψήσομαι	ἑψήσῃ, ἑψήσει	ἑψήσεται	ἑψήσεσθον	ἑψήσεσθον	ἑψησόμεθᾰ	ἑψήσεσθε	ἑψήσονται
middle	optative	ἑψησοίμην	ἑψήσοιο	ἑψήσοιτο	ἑψήσοισθον	ἑψησοίσθην	ἑψησοίμεθᾰ	ἑψήσοισθε	ἑψήσοιντο
passive	indicative	ἑψεθήσομαι	ἑψεθήσῃ	ἑψεθήσεται	ἑψεθήσεσθον	ἑψεθήσεσθον	ἑψεθησόμεθᾰ	ἑψεθήσεσθε	ἑψεθήσονται
passive	optative	ἑψεθησοίμην	ἑψεθήσοιο	ἑψεθήσοιτο	ἑψεθήσοισθον	ἑψεθησοίσθην	ἑψεθησοίμεθᾰ	ἑψεθήσοισθε	ἑψεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἑψήσειν			ἑψήσεσθαι		ἑψεθήσεσθαι
participle	m	ἑψήσων			ἑψησόμενος		ἑψεθησόμενος
	f	ἑψήσουσᾰ			ἑψησομένη		ἑψεθησομένη
	n	ἑψῆσον			ἑψησόμενον		ἑψεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἥψησᾰ, ἡψησᾰ́μην, ἡψέθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥψησᾰ	ἥψησᾰς	ἥψησε(ν)	ἡψήσᾰτον	ἡψησᾰ́την	ἡψήσᾰμεν	ἡψήσᾰτε	ἥψησᾰν
	subjunctive	ψήσω	ψήσῃς	ψήσῃ	ψήσητον	ψήσητον	ψήσωμεν	ψήσητε	ψήσωσῐ(ν)
	optative	ψήσαιμῐ	ψήσειᾰς, ψήσαις	ψήσειε(ν), ψήσαι	ψήσαιτον	ψησαίτην	ψήσαιμεν	ψήσαιτε	ψήσειᾰν, ψήσαιεν
	imperative		ψῆσον	ψησᾰ́τω	ψήσᾰτον	ψησᾰ́των		ψήσᾰτε	ψησᾰ́ντων
middle	indicative	ἡψησᾰ́μην	ἡψήσω	ἡψήσᾰτο	ἡψήσᾰσθον	ἡψησᾰ́σθην	ἡψησᾰ́μεθᾰ	ἡψήσᾰσθε	ἡψήσᾰντο
	subjunctive	ψήσωμαι	ψήσῃ	ψήσηται	ψήσησθον	ψήσησθον	ψησώμεθᾰ	ψήσησθε	ψήσωνται
	optative	ψησαίμην	ψήσαιο	ψήσαιτο	ψήσαισθον	ψησαίσθην	ψησαίμεθᾰ	ψήσαισθε	ψήσαιντο
	imperative		ψῆσαι	ψησᾰ́σθω	ψήσᾰσθον	ψησᾰ́σθων		ψήσᾰσθε	ψησᾰ́σθων
passive	indicative	ἡψέθην	ἡψέθης	ἡψέθη	ἡψέθητον	ἡψεθήτην	ἡψέθημεν	ἡψέθητε	ἡψέθησᾰν
	subjunctive	ψεθῶ	ψεθῇς	ψεθῇ	ψεθῆτον	ψεθῆτον	ψεθῶμεν	ψεθῆτε	ψεθῶσῐ(ν)
	optative	ψεθείην	ψεθείης	ψεθείη	ψεθεῖτον, ψεθείητον	ψεθείτην, ψεθειήτην	ψεθεῖμεν, ψεθείημεν	ψεθεῖτε, ψεθείητε	ψεθεῖεν, ψεθείησᾰν
	imperative		ψέθητῐ	ψεθήτω	ψέθητον	ψεθήτων		ψέθητε	ψεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ψῆσαι			ψήσᾰσθαι		ψεθῆναι
participle	m	ψήσᾱς			ψησᾰ́μενος		ψεθείς
	f	ψήσᾱσᾰ			ψησᾰμένη		ψεθεῖσᾰ
	n	ψῆσᾰν			ψησᾰ́μενον		ψεθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἥψηκᾰ, ἥψημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥψηκᾰ	ἥψηκᾰς	ἥψηκε(ν)	ἡψήκᾰτον	ἡψήκᾰτον	ἡψήκᾰμεν	ἡψήκᾰτε	ἡψήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἡψήκω	ἡψήκῃς	ἡψήκῃ	ἡψήκητον	ἡψήκητον	ἡψήκωμεν	ἡψήκητε	ἡψήκωσῐ(ν)
	optative	ἡψήκοιμῐ, ἡψηκοίην	ἡψήκοις, ἡψηκοίης	ἡψήκοι, ἡψηκοίη	ἡψήκοιτον	ἡψηκοίτην	ἡψήκοιμεν	ἡψήκοιτε	ἡψήκοιεν
	imperative		ἥψηκε	ἡψηκέτω	ἡψήκετον	ἡψηκέτων		ἡψήκετε	ἡψηκόντων
middle/ passive	indicative	ἥψημαι	ἥψησαι	ἥψηται	ἥψησθον	ἥψησθον	ἡψήμεθᾰ	ἥψησθε	ἥψηνται
	subjunctive	ἡψημένος ὦ	ἡψημένος ᾖς	ἡψημένος ᾖ	ἡψημένω ἦτον	ἡψημένω ἦτον	ἡψημένοι ὦμεν	ἡψημένοι ἦτε	ἡψημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἡψημένος εἴην	ἡψημένος εἴης	ἡψημένος εἴη	ἡψημένω εἴητον/εἶτον	ἡψημένω εἰήτην/εἴτην	ἡψημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἡψημένοι εἴητε/εἶτε	ἡψημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἥψησο	ἡψήσθω	ἥψησθον	ἡψήσθων		ἥψησθε	ἡψήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἡψηκέναι				ἡψῆσθαι
participle	m	ἡψηκώς				ἡψημένος
	f	ἡψηκυῖᾰ				ἡψημένη
	n	ἡψηκός				ἡψημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀφέψω (aphépsō)
ἑφθός (hephthós)
ἑψᾰλέος (hepsaléos)
ἑψᾰ́νδρᾰ (hepsándra)
ἑψᾰνός (hepsanós)
ἕψημᾰ (hépsēma)
ἕψησῐς (hépsēsis)
ἑψητήρ (hepsētḗr)
ἑψητής (hepsētḗs)
ἑψητῐκός (hepsētikós)
ἑψητός (hepsētós)
σῠνέψω (sunépsō)
φᾰκεψός (phakepsós)

ἕψω