ἑσπέριος

Ancient Greek

Etymology

PIE word
*wek(ʷ)speros

From ἕσπερος (hésperos) +‎ -ιος (-ios).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hes.pé.ri.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)esˈpe.ri.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /esˈpe.ri.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈpe.ri.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /esˈpe.ri.os/

Hyphenation: ἑσ‧πέ‧ρι‧ος

Adjective

ἑσπέριος • (hespérios) m (feminine ἑσπερίᾱ, neuter ἑσπέρῐον); first/second declension or
ἑσπέριος • (hespérios) m or f (neuter ἑσπέρῐον); second declension

Synonym of ἕσπερος (hésperos)

Inflection

As three-ending form:

First and second declension of ἑσπέρῐος; ἑσπερῐ́ᾱ; ἑσπέρῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἑσπέρῐος hespérios	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπέρῐοι hespérioi	ἑσπέρῐαι hespériai	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Genitive	ἑσπερῐ́ου hesperíou	ἑσπερῐ́ᾱς hesperíās	ἑσπερῐ́ου hesperíou	ἑσπερῐ́οιν hesperíoin	ἑσπερῐ́αιν hesperíain	ἑσπερῐ́οιν hesperíoin	ἑσπερῐ́ων hesperíōn	ἑσπερῐ́ων hesperíōn	ἑσπερῐ́ων hesperíōn
Dative	ἑσπερῐ́ῳ hesperíōi	ἑσπερῐ́ᾳ hesperíāi	ἑσπερῐ́ῳ hesperíōi	ἑσπερῐ́οιν hesperíoin	ἑσπερῐ́αιν hesperíain	ἑσπερῐ́οιν hesperíoin	ἑσπερῐ́οις hesperíois	ἑσπερῐ́αις hesperíais	ἑσπερῐ́οις hesperíois
Accusative	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ᾱν hesperíān	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ους hesperíous	ἑσπερῐ́ᾱς hesperíās	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Vocative	ἑσπέρῐε hespérie	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπέρῐοι hespérioi	ἑσπέρῐαι hespériai	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑσπερῐ́ως hesperíōs			ἑσπερῐώτερος hesperiṓteros			ἑσπερῐώτᾰτος hesperiṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ἑσπέρῐος; ἑσπερῐ́η; ἑσπέρῐον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἑσπέρῐος hespérios	ἑσπερῐ́η hesperíē	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπέρῐοι hespérioi	ἑσπέρῐαι hespériai	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Genitive	ἑσπερῐ́ου / ἑσπερῐοῖο / ἑσπερῐ́οιο / ἑσπερῐόο / ἑσπερῐ́οο hesperíou / hesperioîo / hesperíoio / hesperióo / hesperíoo	ἑσπερῐ́ης hesperíēs	ἑσπερῐ́ου / ἑσπερῐοῖο / ἑσπερῐ́οιο / ἑσπερῐόο / ἑσπερῐ́οο hesperíou / hesperioîo / hesperíoio / hesperióo / hesperíoo	ἑσπερῐ́οιῐν hesperíoiin	ἑσπερῐ́αιν / ἑσπερῐ́αιῐν / ἑσπερῐ́ῃῐν hesperíai(i)n / hesperíēiin	ἑσπερῐ́οιῐν hesperíoiin	ἑσπερῐ́ων hesperíōn	ἑσπερῐᾱ́ων / ἑσπερῐέ͜ων / ἑσπερῐῶν hesperiā́ōn / hesperié͜ōn / hesperiôn	ἑσπερῐ́ων hesperíōn
Dative	ἑσπερῐ́ῳ hesperíōi	ἑσπερῐ́ῃ hesperíēi	ἑσπερῐ́ῳ hesperíōi	ἑσπερῐ́οιῐν hesperíoiin	ἑσπερῐ́αιν / ἑσπερῐ́αιῐν / ἑσπερῐ́ῃῐν hesperíai(i)n / hesperíēiin	ἑσπερῐ́οιῐν hesperíoiin	ἑσπερῐ́οισῐ / ἑσπερῐ́οισῐν / ἑσπερῐ́οις hesperíoisi(n) / hesperíois	ἑσπερῐ́ῃσῐ / ἑσπερῐ́ῃσῐν / ἑσπερῐ́ῃς / ἑσπερῐ́αις hesperíēisi(n) / hesperíēis / hesperíais	ἑσπερῐ́οισῐ / ἑσπερῐ́οισῐν / ἑσπερῐ́οις hesperíoisi(n) / hesperíois
Accusative	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ην hesperíēn	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ους hesperíous	ἑσπερῐ́ᾱς hesperíās	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Vocative	ἑσπέρῐε hespérie	ἑσπερῐ́η hesperíē	ἑσπέρῐον hespérion	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπερῐ́ᾱ hesperíā	ἑσπερῐ́ω hesperíō	ἑσπέρῐοι hespérioi	ἑσπέρῐαι hespériai	ἑσπέρῐᾰ hespéria
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑσπερῐ́ως hesperíōs			ἑσπερῐώτερος hesperiṓteros			ἑσπερῐώτᾰτος hesperiṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

As two-ending form:

Second declension of ἑσπέρῐος; ἑσπέρῐον (Attic)