ἐρχομένω

ἐρχομένω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /er.kʰo.mé.nɔː/ → /er.xoˈme.no/ → /er.xoˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /er.kʰo.mé.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛr.kʰoˈmɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /er.xoˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /er.xoˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /er.xoˈme.no/

Participle

ἐρχομένω • (erkhoménō)

1. nominative, accusative, and vocative masculine and neuter dual of ἐρχόμενος (erkhómenos)

See also

• ἐρχομένῳ (erkhoménōi) (dative)