Ἐρατοκλείδου

Ἐρατοκλείδου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.ra.to.klěː.doː/ → /e.ra.toˈkli.ðu/ → /e.ra.toˈkli.ðu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ra.to.klěː.doː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛ.ra.toˈkli.du/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.ra.toˈkli.ðu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.ra.toˈkli.ðu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.ra.toˈkli.ðu/

Proper noun

Ἐρᾰτοκλείδου • (Eratokleídou)

1. genitive singular of Ἐρατοκλείδης (Eratokleídēs)