ἐπιπόνως
Ancient Greek
Etymology
ἐπίπονος (epíponos) + -ως (-ōs)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pi.pó.nɔːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛ.piˈpo.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.piˈpo.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.piˈpo.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.piˈpo.nos/
Adverb
ἐπῐπόνως • (epipónōs)
- painfully, toilsomely, laboriously