ἐπεξέρχομαι

ἐπεξέρχομαι

Ancient Greek

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ ἐξ- (ex-) +‎ ἔρχομαι (érkhomai)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pek.sér.kʰo.mai̯/ → /e.pekˈser.xo.mɛ/ → /e.pekˈser.xo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pek.sér.kʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pekˈser.kʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pekˈser.xo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pekˈser.xo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pekˈser.xo.me/

Verb

ἐπεξέρχομαι • (epexérkhomai)

1. to go out against, make a sally
2. (of a message) to reach
3. to proceed against, prosecute
4. to punish
5. to go through or over, traverse
6. to carry out, accomplish, execute
7. to discuss, relate, examine

Conjugation

   Present: ἐπεξέρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπεξέρχομαι	ἐπεξέρχῃ, ἐπεξέρχει	ἐπεξέρχεται	ἐπεξέρχεσθον	ἐπεξέρχεσθον	ἐπεξερχόμεθᾰ	ἐπεξέρχεσθε	ἐπεξέρχονται
	subjunctive	ἐπεξέρχωμαι	ἐπεξέρχῃ	ἐπεξέρχηται	ἐπεξέρχησθον	ἐπεξέρχησθον	ἐπεξερχώμεθᾰ	ἐπεξέρχησθε	ἐπεξέρχωνται
	optative	ἐπεξερχοίμην	ἐπεξέρχοιο	ἐπεξέρχοιτο	ἐπεξέρχοισθον	ἐπεξερχοίσθην	ἐπεξερχοίμεθᾰ	ἐπεξέρχοισθε	ἐπεξέρχοιντο
	imperative		ἐπεξέρχου	ἐπεξερχέσθω	ἐπεξέρχεσθον	ἐπεξερχέσθων		ἐπεξέρχεσθε	ἐπεξερχέσθων
infinitive						ἐπεξέρχεσθαι
participle	m					ἐπεξερχόμενος
	f					ἐπεξερχομένη
	n					ἐπεξερχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεξηρχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπεξηρχόμην	ἐπεξήρχου	ἐπεξήρχετο	ἐπεξήρχεσθον	ἐπεξηρχέσθην	ἐπεξηρχόμεθᾰ	ἐπεξήρχεσθε	ἐπεξήρχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπεξελεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπεξελεύσομαι	ἐπεξελεύσῃ, ἐπεξελεύσει	ἐπεξελεύσεται	ἐπεξελεύσεσθον	ἐπεξελεύσεσθον	ἐπεξελευσόμεθᾰ	ἐπεξελεύσεσθε	ἐπεξελεύσονται
	optative	ἐπεξελευσοίμην	ἐπεξελεύσοιο	ἐπεξελεύσοιτο	ἐπεξελεύσοισθον	ἐπεξελευσοίσθην	ἐπεξελευσοίμεθᾰ	ἐπεξελεύσοισθε	ἐπεξελεύσοιντο
					middle
infinitive					ἐπεξελεύσεσθαι
participle	m				ἐπεξελευσόμενος
	f				ἐπεξελευσομένη
	n				ἐπεξελευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέξηλθον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέξηλθον	ἐπέξηλθες	ἐπέξηλθε(ν)	ἐπεξήλθετον	ἐπεξηλθέτην	ἐπεξήλθομεν	ἐπεξήλθετε	ἐπέξηλθον
	subjunctive	ἐπεξέλθω	ἐπεξέλθῃς	ἐπεξέλθῃ	ἐπεξέλθητον	ἐπεξέλθητον	ἐπεξέλθωμεν	ἐπεξέλθητε	ἐπεξέλθωσῐ(ν)
	optative	ἐπεξέλθοιμῐ	ἐπεξέλθοις	ἐπεξέλθοι	ἐπεξέλθοιτον	ἐπεξελθοίτην	ἐπεξέλθοιμεν	ἐπεξέλθοιτε	ἐπεξέλθοιεν
	imperative		ἐπέξελθε	ἐπεξελθέτω	ἐπεξέλθετον	ἐπεξελθέτων		ἐπεξέλθετε	ἐπεξελθόντων
		active
infinitive		ἐπεξελθεῖν
participle	m	ἐπεξελθών
	f	ἐπεξελθοῦσᾰ
	n	ἐπεξελθόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπεξελήλῠθᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεξελήλῠθᾰ	ἐπεξελήλῠθᾰς	ἐπεξελήλῠθε(ν)	ἐπεξεληλῠ́θᾰτον	ἐπεξεληλῠ́θᾰτον	ἐπεξεληλῠ́θᾰμεν	ἐπεξεληλῠ́θᾰτε	ἐπεξεληλῠ́θᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεξεληλῠ́θω	ἐπεξεληλῠ́θῃς	ἐπεξεληλῠ́θῃ	ἐπεξεληλῠ́θητον	ἐπεξεληλῠ́θητον	ἐπεξεληλῠ́θωμεν	ἐπεξεληλῠ́θητε	ἐπεξεληλῠ́θωσῐ(ν)
	optative	ἐπεξεληλῠ́θοιμῐ, ἐπεξεληλῠθοίην	ἐπεξεληλῠ́θοις, ἐπεξεληλῠθοίης	ἐπεξεληλῠ́θοι, ἐπεξεληλῠθοίη	ἐπεξεληλῠ́θοιτον	ἐπεξεληλῠθοίτην	ἐπεξεληλῠ́θοιμεν	ἐπεξεληλῠ́θοιτε	ἐπεξεληλῠ́θοιεν
	imperative		ἐπεξελήλῠθε	ἐπεξεληλῠθέτω	ἐπεξεληλῠ́θετον	ἐπεξεληλῠθέτων		ἐπεξεληλῠ́θετε	ἐπεξεληλῠθόντων
		active
infinitive		ἐπεξεληλῠθέναι
participle	m	ἐπεξεληλῠθώς
	f	ἐπεξεληλῠθυῖᾰ
	n	ἐπεξεληλῠθός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεξεληλύθειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεξεληλύθειν, ἐπεξεληλύθη	ἐπεξεληλύθεις, ἐπεξεληλύθης	ἐπεξεληλύθει(ν)	ἐπεξεληλύθετον	ἐπεξεληλυθέτην	ἐπεξεληλύθεμεν	ἐπεξεληλύθετε	ἐπεξεληλύθεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἐπεξέρχομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἐπεξέρχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accomplish idem, page 6.
  • advance idem, page 13.
  • bound idem, page 90.
  • carry idem, page 115.
  • debate idem, page 199.
  • declare idem, page 201.
  • depict idem, page 212.
  • describe idem, page 214.
  • despatch idem, page 216.
  • detail idem, page 218.
  • discuss idem, page 232.
  • do idem, page 245.
  • enumerate idem, page 279.
  • exceed idem, page 288.
  • excess idem, page 288.
  • execute idem, page 290.
  • extreme idem, page 298.
  • follow idem, page 332.
  • fulfil idem, page 348.
  • go idem, page 364.
  • narrate idem, page 551.
  • paint idem, page 589.
  • perform idem, page 607.
  • prosecute idem, page 653.
  • punish idem, page 657.
  • pursue idem, page 659.
  • recount idem, page 681.
  • relate idem, page 689.
  • report idem, page 697.
  • review idem, page 710.
  • run idem, page 726.
  • set idem, page 756.
  • tell idem, page 859.
  • transact idem, page 888.
  • visit idem, page 954.