ἐπήροντο

ἐπήροντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pɛ̌ː.ron.to/ → /eˈpi.ron.to/ → /eˈpi.ron.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pɛ̌ː.ron.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛˈpe.ron.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈpi.ron.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈpi.ron.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈpi.ron.do/

Verb

ἐπήροντο • (epḗronto)

1. third-person plural aorist middle indicative of ἐπέρομαι (epéromai)