ἐπήρετμοι

ἐπήρετμοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pɛ̌ː.ret.moi̯/ → /eˈpi.ret.my/ → /eˈpi.ret.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pɛ̌ː.ret.moi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛˈpe.rɛt.my/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈpi.ret.my/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈpi.ret.my/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈpi.ret.mi/

Adjective

ἐπήρετμοι • (epḗretmoi)

1. masculine/feminine nominative/vocative plural of ἐπήρετμος (epḗretmos)