ἐξηρτύοντο

ἐξηρτύοντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sɛːr.tý.on.to/ → /ek.sirˈty.on.to/ → /ek.sirˈti.on.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sɛːr.tý.on.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛk.serˈty.on.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.sirˈty.on.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.sirˈty.on.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.sirˈti.on.do/

Verb

ἐξηρτύοντο • (exērtúonto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative of ἐξαρτύω (exartúō)