ἐξηναγκάσθην

ἐξηναγκάσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sɛː.naŋ.kás.tʰɛːn/ → /ek.si.naŋˈkas.θin/ → /ek.si.naŋˈɡas.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sɛː.naŋ.kás.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛk.se.naŋˈkas.tʰen/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.si.naŋˈkas.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.si.naŋˈɡas.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.si.naŋˈɡas.θin/

Verb

ἐξηνᾰγκᾰ́σθην • (exēnankásthēn)

1. first-person singular aorist indicative passive of ἐξᾰνᾰγκᾰ́ζω (exanankázō)