ἐμπόδιος

ἐμπόδιος

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ πούς (poús).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /em.pó.di.os/ → /emˈpo.ði.os/ → /emˈbo.ði.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /em.pó.di.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /emˈpo.di.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /emˈpo.ði.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /emˈpo.ði.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /emˈbo.ði.os/

Adjective

ἐμπόδῐος • (empódios) m or f (neuter ἐμπόδῐον); second declension

1. at one's feet, coming in the way, meeting
2. in the way, impeding

Declension

Second declension of ἐμπόδῐος; ἐμπόδῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἐμπόδῐος empódios	ἐμπόδῐον empódion		ἐμποδῐ́ω empodíō	ἐμποδῐ́ω empodíō		ἐμπόδῐοι empódioi	ἐμπόδῐᾰ empódia
Genitive		ἐμποδῐ́ου empodíou	ἐμποδῐ́ου empodíou		ἐμποδῐ́οιν empodíoin	ἐμποδῐ́οιν empodíoin		ἐμποδῐ́ων empodíōn	ἐμποδῐ́ων empodíōn
Dative		ἐμποδῐ́ῳ empodíōi	ἐμποδῐ́ῳ empodíōi		ἐμποδῐ́οιν empodíoin	ἐμποδῐ́οιν empodíoin		ἐμποδῐ́οις empodíois	ἐμποδῐ́οις empodíois
Accusative		ἐμπόδῐον empódion	ἐμπόδῐον empódion		ἐμποδῐ́ω empodíō	ἐμποδῐ́ω empodíō		ἐμποδῐ́ους empodíous	ἐμπόδῐᾰ empódia
Vocative		ἐμπόδῐε empódie	ἐμπόδῐον empódion		ἐμποδῐ́ω empodíō	ἐμποδῐ́ω empodíō		ἐμπόδῐοι empódioi	ἐμπόδῐᾰ empódia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἐμποδῐ́ως empodíōs			ἐμποδῐώτερος empodiṓteros			ἐμποδῐώτᾰτος empodiṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: εμπόδιο (empódio)

Further reading

• ἐμπόδιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐμπόδιος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• “ἐμπόδιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press