ἐμπίμπρημι

Ancient Greek

Etymology

ἐν- (en-) +‎ πίμπρημι (pímprēmi)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /em.pím.prɛː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /emˈpim.pre̝.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /emˈpim.pri.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /emˈpim.pri.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /emˈbim.bri.mi/

Verb

ἐμπίμπρημι • (empímprēmi)

to kindle, burn, set on fire
(passive) to be on fire

Conjugation

Some present and imperfect forms come from an apparent ἐμπιμπράω (empimpráō).

Present: ἐμπίμπρημῐ, ἐμπίμπρεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπίμπρημῐ	ἐμπίμπρης	ἐμπίμπρησῐ(ν)	ἐμπίμπρετον	ἐμπίμπρετον	ἐμπίμπρεμεν	ἐμπίμπρετε	ἐμπιμπρέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπιμπρῶ	ἐμπιμπρῇς	ἐμπιμπρῇ	ἐμπιμπρῆτον	ἐμπιμπρῆτον	ἐμπιμπρῶμεν	ἐμπιμπρῆτε	ἐμπιμπρῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπιμπρείην	ἐμπιμπρείης	ἐμπιμπρείη	ἐμπιμπρεῖτον, ἐμπιμπρείητον	ἐμπιμπρείτην, ἐμπιμπρειήτην	ἐμπιμπρεῖμεν, ἐμπιμπρείημεν	ἐμπιμπρεῖτε, ἐμπιμπρείητε	ἐμπιμπρεῖεν, ἐμπιμπρείησᾰν
	imperative		ἐμπίμπρει	ἐμπιμπρέτω	ἐμπίμπρετον	ἐμπιμπρέτων		ἐμπίμπρετε	ἐμπιμπρέντων
middle/ passive	indicative	ἐμπίμπρεμαι	ἐμπίμπρεσαι	ἐμπίμπρεται	ἐμπίμπρεσθον	ἐμπίμπρεσθον	ἐμπιμπρέμεθᾰ	ἐμπίμπρεσθε	ἐμπίμπρενται
	subjunctive	ἐμπιμπρῶμαι	ἐμπιμπρῇ	ἐμπιμπρῆται	ἐμπιμπρῆσθον	ἐμπιμπρῆσθον	ἐμπιμπρώμεθᾰ	ἐμπιμπρῆσθε	ἐμπιμπρῶνται
	optative	ἐμπιμπρείμην	ἐμπιμπρεῖο	ἐμπιμπρεῖτο, ἐμπιμπροῖτο	ἐμπιμπρεῖσθον, ἐμπιμπροῖσθον	ἐμπιμπρείσθην, ἐμπιμπροίσθην	ἐμπιμπρείμεθᾰ, ἐμπιμπροίμεθᾰ	ἐμπιμπρεῖσθε, ἐμπιμπροῖσθε	ἐμπιμπρεῖντο, ἐμπιμπροῖντο
	imperative		ἐμπίμπρεσο	ἐμπιμπρέσθω	ἐμπίμπρεσθον	ἐμπιμπρέσθων		ἐμπίμπρεσθε	ἐμπιμπρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπιμπρέναι				ἐμπίμπρεσθαι
participle	m	ἐμπιμπρείς				ἐμπιμπρέμενος
	f	ἐμπιμπρεῖσᾰ				ἐμπιμπρεμένη
	n	ἐμπιμπρέν				ἐμπιμπρέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἐμπιμπρᾰ́ω, ἐμπιμπρᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπιμπρᾰ́ω	ἐμπιμπρᾰ́εις	ἐμπιμπρᾰ́ει	ἐμπιμπρᾰ́ετον	ἐμπιμπρᾰ́ετον	ἐμπιμπρᾰ́ομεν	ἐμπιμπρᾰ́ετε	ἐμπιμπρᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπιμπρᾰ́ω	ἐμπιμπρᾰ́ῃς	ἐμπιμπρᾰ́ῃ	ἐμπιμπρᾰ́ητον	ἐμπιμπρᾰ́ητον	ἐμπιμπρᾰ́ωμεν	ἐμπιμπρᾰ́ητε	ἐμπιμπρᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐμπιμπρᾰ́οιμῐ	ἐμπιμπρᾰ́οις	ἐμπιμπρᾰ́οι	ἐμπιμπρᾰ́οιτον	ἐμπιμπρᾰοίτην	ἐμπιμπρᾰ́οιμεν	ἐμπιμπρᾰ́οιτε	ἐμπιμπρᾰ́οιεν
	imperative		ἐμπίμπρᾰε	ἐμπιμπρᾰέτω	ἐμπιμπρᾰ́ετον	ἐμπιμπρᾰέτων		ἐμπιμπρᾰ́ετε	ἐμπιμπρᾰόντων
middle/ passive	indicative	ἐμπιμπρᾰ́ομαι	ἐμπιμπρᾰ́ῃ, ἐμπιμπρᾰ́ει	ἐμπιμπρᾰ́εται	ἐμπιμπρᾰ́εσθον	ἐμπιμπρᾰ́εσθον	ἐμπιμπρᾰόμεθᾰ	ἐμπιμπρᾰ́εσθε	ἐμπιμπρᾰ́ονται
	subjunctive	ἐμπιμπρᾰ́ωμαι	ἐμπιμπρᾰ́ῃ	ἐμπιμπρᾰ́ηται	ἐμπιμπρᾰ́ησθον	ἐμπιμπρᾰ́ησθον	ἐμπιμπρᾰώμεθᾰ	ἐμπιμπρᾰ́ησθε	ἐμπιμπρᾰ́ωνται
	optative	ἐμπιμπρᾰοίμην	ἐμπιμπρᾰ́οιο	ἐμπιμπρᾰ́οιτο	ἐμπιμπρᾰ́οισθον	ἐμπιμπρᾰοίσθην	ἐμπιμπρᾰοίμεθᾰ	ἐμπιμπρᾰ́οισθε	ἐμπιμπρᾰ́οιντο
	imperative		ἐμπιμπρᾰ́ου	ἐμπιμπρᾰέσθω	ἐμπιμπρᾰ́εσθον	ἐμπιμπρᾰέσθων		ἐμπιμπρᾰ́εσθε	ἐμπιμπρᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπιμπρᾰ́ειν				ἐμπιμπρᾰ́εσθαι
participle	m	ἐμπιμπρᾰ́ων				ἐμπιμπρᾰόμενος
	f	ἐμπιμπρᾰ́ουσᾰ				ἐμπιμπρᾰομένη
	n	ἐμπιμπρᾰ́ον				ἐμπιμπρᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἐμπιμπρῶ, ἐμπιμπρῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπιμπρῶ	ἐμπιμπρᾷς	ἐμπιμπρᾷ	ἐμπιμπρᾶτον	ἐμπιμπρᾶτον	ἐμπιμπρῶμεν	ἐμπιμπρᾶτε	ἐμπιμπρῶσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπιμπρῶ	ἐμπιμπρᾷς	ἐμπιμπρᾷ	ἐμπιμπρᾶτον	ἐμπιμπρᾶτον	ἐμπιμπρῶμεν	ἐμπιμπρᾶτε	ἐμπιμπρῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπιμπρῴην, ἐμπιμπρῷμῐ	ἐμπιμπρῴης, ἐμπιμπρῷς	ἐμπιμπρῴη, ἐμπιμπρῷ	ἐμπιμπρῷτον, ἐμπιμπρῴητον	ἐμπιμπρῴτην, ἐμπιμπρῳήτην	ἐμπιμπρῷμεν, ἐμπιμπρῴημεν	ἐμπιμπρῷτε, ἐμπιμπρῴητε	ἐμπιμπρῷεν, ἐμπιμπρῴησᾰν
	imperative		ἐμπίμπρᾱ	ἐμπιμπρᾱ́τω	ἐμπιμπρᾶτον	ἐμπιμπρᾱ́των		ἐμπιμπρᾶτε	ἐμπιμπρώντων
middle/ passive	indicative	ἐμπιμπρῶμαι	ἐμπιμπρᾷ	ἐμπιμπρᾶται	ἐμπιμπρᾶσθον	ἐμπιμπρᾶσθον	ἐμπιμπρώμεθᾰ	ἐμπιμπρᾶσθε	ἐμπιμπρῶνται
	subjunctive	ἐμπιμπρῶμαι	ἐμπιμπρᾷ	ἐμπιμπρᾶται	ἐμπιμπρᾶσθον	ἐμπιμπρᾶσθον	ἐμπιμπρώμεθᾰ	ἐμπιμπρᾶσθε	ἐμπιμπρῶνται
	optative	ἐμπιμπρῴμην	ἐμπιμπρῷο	ἐμπιμπρῷτο	ἐμπιμπρῷσθον	ἐμπιμπρῴσθην	ἐμπιμπρῴμεθᾰ	ἐμπιμπρῷσθε	ἐμπιμπρῷντο
	imperative		ἐμπιμπρῶ	ἐμπιμπρᾱ́σθω	ἐμπιμπρᾶσθον	ἐμπιμπρᾱ́σθων		ἐμπιμπρᾶσθε	ἐμπιμπρᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπιμπρᾶν				ἐμπιμπρᾶσθαι
participle	m	ἐμπιμπρῶν				ἐμπιμπρώμενος
	f	ἐμπιμπρῶσᾰ				ἐμπιμπρωμένη
	n	ἐμπιμπρῶν				ἐμπιμπρώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐνεπίμπρην, ἐνεπιμπρᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπίμπρην	ἐνεπίμπρης	ἐνεπίμπρη	ἐνεπίμπρᾰτον	ἐνεπιμπρᾰ́την	ἐνεπίμπρᾰμεν	ἐνεπίμπρᾰτε	ἐνεπίμπρᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνεπιμπρᾰ́μην	ἐνεπίμπρᾰσο	ἐνεπίμπρᾰτο	ἐνεπίμπρᾰσθον	ἐνεπιμπρᾰ́σθην	ἐνεπιμπρᾰ́μεθᾰ	ἐνεπίμπρᾰσθε	ἐνεπίμπρᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐνεπίμπρᾰον, ἐνεπιμπρᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπίμπρᾰον	ἐνεπίμπρᾰες	ἐνεπίμπρᾰε(ν)	ἐνεπιμπρᾰ́ετον	ἐνεπιμπρᾰέτην	ἐνεπιμπρᾰ́ομεν	ἐνεπιμπρᾰ́ετε	ἐνεπίμπρᾰον
middle/ passive	indicative	ἐνεπιμπρᾰόμην	ἐνεπιμπρᾰ́ου	ἐνεπιμπρᾰ́ετο	ἐνεπιμπρᾰ́εσθον	ἐνεπιμπρᾰέσθην	ἐνεπιμπρᾰόμεθᾰ	ἐνεπιμπρᾰ́εσθε	ἐνεπιμπρᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐνεπίμπρων, ἐνεπιμπρώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεπίμπρων	ἐνεπίμπρᾱς	ἐνεπίμπρᾱ	ἐνεπιμπρᾶτον	ἐνεπιμπρᾱ́την	ἐνεπιμπρῶμεν	ἐνεπιμπρᾶτε	ἐνεπίμπρων
middle/ passive	indicative	ἐνεπιμπρώμην	ἐνεπιμπρῶ	ἐνεπιμπρᾶτο	ἐνεπιμπρᾶσθον	ἐνεπιμπρᾱ́σθην	ἐνεπιμπρώμεθᾰ	ἐνεπιμπρᾶσθε	ἐνεπιμπρῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐμπρήσω, ἐμπρήσομαι, ἐμπεπρήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπρήσω	ἐμπρήσεις	ἐμπρήσει	ἐμπρήσετον	ἐμπρήσετον	ἐμπρήσομεν	ἐμπρήσετε	ἐμπρήσουσῐ(ν)
active	optative	ἐμπρήσοιμῐ	ἐμπρήσοις	ἐμπρήσοι	ἐμπρήσοιτον	ἐμπρησοίτην	ἐμπρήσοιμεν	ἐμπρήσοιτε	ἐμπρήσοιεν
middle	indicative	ἐμπρήσομαι	ἐμπρήσῃ, ἐμπρήσει	ἐμπρήσεται	ἐμπρήσεσθον	ἐμπρήσεσθον	ἐμπρησόμεθᾰ	ἐμπρήσεσθε	ἐμπρήσονται
middle	optative	ἐμπρησοίμην	ἐμπρήσοιο	ἐμπρήσοιτο	ἐμπρήσοισθον	ἐμπρησοίσθην	ἐμπρησοίμεθᾰ	ἐμπρήσοισθε	ἐμπρήσοιντο
passive	indicative	ἐμπεπρήσομαι	ἐμπεπρήσῃ	ἐμπεπρήσεται	ἐμπεπρήσεσθον	ἐμπεπρήσεσθον	ἐμπεπρησόμεθᾰ	ἐμπεπρήσεσθε	ἐμπεπρήσονται
passive	optative	ἐμπεπρησοίμην	ἐμπεπρήσοιο	ἐμπεπρήσοιτο	ἐμπεπρήσοισθον	ἐμπεπρησοίσθην	ἐμπεπρησοίμεθᾰ	ἐμπεπρήσοισθε	ἐμπεπρήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐμπρήσειν			ἐμπρήσεσθαι		ἐμπεπρήσεσθαι
participle	m	ἐμπρήσων			ἐμπρησόμενος		ἐμπεπρησόμενος
	f	ἐμπρήσουσᾰ			ἐμπρησομένη		ἐμπεπρησομένη
	n	ἐμπρῆσον			ἐμπρησόμενον		ἐμπεπρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐνέπρησᾰ, ἐνεπρησᾰ́μην, ἐνεπρήσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέπρησᾰ	ἐνέπρησᾰς	ἐνέπρησε(ν)	ἐνεπρήσᾰτον	ἐνεπρησᾰ́την	ἐνεπρήσᾰμεν	ἐνεπρήσᾰτε	ἐνέπρησᾰν
	subjunctive	ἐμπρήσω	ἐμπρήσῃς	ἐμπρήσῃ	ἐμπρήσητον	ἐμπρήσητον	ἐμπρήσωμεν	ἐμπρήσητε	ἐμπρήσωσῐ(ν)
	optative	ἐμπρήσαιμῐ	ἐμπρήσειᾰς, ἐμπρήσαις	ἐμπρήσειε(ν), ἐμπρήσαι	ἐμπρήσαιτον	ἐμπρησαίτην	ἐμπρήσαιμεν	ἐμπρήσαιτε	ἐμπρήσειᾰν, ἐμπρήσαιεν
	imperative		ἔμπρησον	ἐμπρησᾰ́τω	ἐμπρήσᾰτον	ἐμπρησᾰ́των		ἐμπρήσᾰτε	ἐμπρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνεπρησᾰ́μην	ἐνεπρήσω	ἐνεπρήσᾰτο	ἐνεπρήσᾰσθον	ἐνεπρησᾰ́σθην	ἐνεπρησᾰ́μεθᾰ	ἐνεπρήσᾰσθε	ἐνεπρήσᾰντο
	subjunctive	ἐμπρήσωμαι	ἐμπρήσῃ	ἐμπρήσηται	ἐμπρήσησθον	ἐμπρήσησθον	ἐμπρησώμεθᾰ	ἐμπρήσησθε	ἐμπρήσωνται
	optative	ἐμπρησαίμην	ἐμπρήσαιο	ἐμπρήσαιτο	ἐμπρήσαισθον	ἐμπρησαίσθην	ἐμπρησαίμεθᾰ	ἐμπρήσαισθε	ἐμπρήσαιντο
	imperative		ἔμπρησαι	ἐμπρησᾰ́σθω	ἐμπρήσᾰσθον	ἐμπρησᾰ́σθων		ἐμπρήσᾰσθε	ἐμπρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνεπρήσθην	ἐνεπρήσθης	ἐνεπρήσθη	ἐνεπρήσθητον	ἐνεπρησθήτην	ἐνεπρήσθημεν	ἐνεπρήσθητε	ἐνεπρήσθησᾰν
	subjunctive	ἐμπρησθῶ	ἐμπρησθῇς	ἐμπρησθῇ	ἐμπρησθῆτον	ἐμπρησθῆτον	ἐμπρησθῶμεν	ἐμπρησθῆτε	ἐμπρησθῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπρησθείην	ἐμπρησθείης	ἐμπρησθείη	ἐμπρησθεῖτον, ἐμπρησθείητον	ἐμπρησθείτην, ἐμπρησθειήτην	ἐμπρησθεῖμεν, ἐμπρησθείημεν	ἐμπρησθεῖτε, ἐμπρησθείητε	ἐμπρησθεῖεν, ἐμπρησθείησᾰν
	imperative		ἐμπρήσθητῐ	ἐμπρησθήτω	ἐμπρήσθητον	ἐμπρησθήτων		ἐμπρήσθητε	ἐμπρησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐμπρῆσαι			ἐμπρήσᾰσθαι		ἐμπρησθῆναι
participle	m	ἐμπρήσᾱς			ἐμπρησᾰ́μενος		ἐμπρησθείς
	f	ἐμπρήσᾱσᾰ			ἐμπρησᾰμένη		ἐμπρησθεῖσᾰ
	n	ἐμπρῆσᾰν			ἐμπρησᾰ́μενον		ἐμπρησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐμπέπρησμαι