ἐκλυτρόω

Ancient Greek

Alternative forms

ἐγλυτρόω (eglutróō)

Etymology

From ἐκ- (ek-, “out”) +‎ λυτρόω (lutróō, “to ransom”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kly.tró.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛ.klyˈtro.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.klyˈtro.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.klyˈtro.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.kliˈtro.o/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel υ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἐκλυτρόω • (eklutróō)

set free, release on paying a ransom
redeem
release oneself from guilt by ransom
redeem oneself from a wrongdoing before the divine

Conjugation

Present: ἐκλυτρόω, ἐκλυτρόομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλυτρόω	ἐκλυτρόεις	ἐκλυτρόει	ἐκλυτρόετον	ἐκλυτρόετον	ἐκλυτρόομεν	ἐκλυτρόετε	ἐκλυτρόουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκλυτρόω	ἐκλυτρόῃς	ἐκλυτρόῃ	ἐκλυτρόητον	ἐκλυτρόητον	ἐκλυτρόωμεν	ἐκλυτρόητε	ἐκλυτρόωσῐ(ν)
	optative	ἐκλυτρόοιμῐ	ἐκλυτρόοις	ἐκλυτρόοι	ἐκλυτρόοιτον	ἐκλυτροοίτην	ἐκλυτρόοιμεν	ἐκλυτρόοιτε	ἐκλυτρόοιεν
	imperative		ἐκλύτροε	ἐκλυτροέτω	ἐκλυτρόετον	ἐκλυτροέτων		ἐκλυτρόετε	ἐκλυτροόντων
middle/ passive	indicative	ἐκλυτρόομαι	ἐκλυτρόῃ, ἐκλυτρόει	ἐκλυτρόεται	ἐκλυτρόεσθον	ἐκλυτρόεσθον	ἐκλυτροόμεθᾰ	ἐκλυτρόεσθε	ἐκλυτρόονται
	subjunctive	ἐκλυτρόωμαι	ἐκλυτρόῃ	ἐκλυτρόηται	ἐκλυτρόησθον	ἐκλυτρόησθον	ἐκλυτροώμεθᾰ	ἐκλυτρόησθε	ἐκλυτρόωνται
	optative	ἐκλυτροοίμην	ἐκλυτρόοιο	ἐκλυτρόοιτο	ἐκλυτρόοισθον	ἐκλυτροοίσθην	ἐκλυτροοίμεθᾰ	ἐκλυτρόοισθε	ἐκλυτρόοιντο
	imperative		ἐκλυτρόου	ἐκλυτροέσθω	ἐκλυτρόεσθον	ἐκλυτροέσθων		ἐκλυτρόεσθε	ἐκλυτροέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκλυτρόειν				ἐκλυτρόεσθαι
participle	m	ἐκλυτρόων				ἐκλυτροόμενος
	f	ἐκλυτρόουσᾰ				ἐκλυτροομένη
	n	ἐκλυτρόον				ἐκλυτροόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκἐλύτροον, ἐκἐλυτροόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκἐλύτροον	ἐκἐλύτροες	ἐκἐλύτροε(ν)	ἐκἐλυτρόετον	ἐκἐλυτροέτην	ἐκἐλυτρόομεν	ἐκἐλυτρόετε	ἐκἐλύτροον
middle/ passive	indicative	ἐκἐλυτροόμην	ἐκἐλυτρόου	ἐκἐλυτρόετο	ἐκἐλυτρόεσθον	ἐκἐλυτροέσθην	ἐκἐλυτροόμεθᾰ	ἐκἐλυτρόεσθε	ἐκἐλυτρόοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐκλυτρόσω, ἐκλυτρόσομαι, ἐκλυτροθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλυτρόσω	ἐκλυτρόσεις	ἐκλυτρόσει	ἐκλυτρόσετον	ἐκλυτρόσετον	ἐκλυτρόσομεν	ἐκλυτρόσετε	ἐκλυτρόσουσῐ(ν)
active	optative	ἐκλυτρόσοιμῐ	ἐκλυτρόσοις	ἐκλυτρόσοι	ἐκλυτρόσοιτον	ἐκλυτροσοίτην	ἐκλυτρόσοιμεν	ἐκλυτρόσοιτε	ἐκλυτρόσοιεν
middle	indicative	ἐκλυτρόσομαι	ἐκλυτρόσῃ, ἐκλυτρόσει	ἐκλυτρόσεται	ἐκλυτρόσεσθον	ἐκλυτρόσεσθον	ἐκλυτροσόμεθᾰ	ἐκλυτρόσεσθε	ἐκλυτρόσονται
middle	optative	ἐκλυτροσοίμην	ἐκλυτρόσοιο	ἐκλυτρόσοιτο	ἐκλυτρόσοισθον	ἐκλυτροσοίσθην	ἐκλυτροσοίμεθᾰ	ἐκλυτρόσοισθε	ἐκλυτρόσοιντο
passive	indicative	ἐκλυτροθήσομαι	ἐκλυτροθήσῃ	ἐκλυτροθήσεται	ἐκλυτροθήσεσθον	ἐκλυτροθήσεσθον	ἐκλυτροθησόμεθᾰ	ἐκλυτροθήσεσθε	ἐκλυτροθήσονται
passive	optative	ἐκλυτροθησοίμην	ἐκλυτροθήσοιο	ἐκλυτροθήσοιτο	ἐκλυτροθήσοισθον	ἐκλυτροθησοίσθην	ἐκλυτροθησοίμεθᾰ	ἐκλυτροθήσοισθε	ἐκλυτροθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκλυτρόσειν			ἐκλυτρόσεσθαι		ἐκλυτροθήσεσθαι
participle	m	ἐκλυτρόσων			ἐκλυτροσόμενος		ἐκλυτροθησόμενος
	f	ἐκλυτρόσουσᾰ			ἐκλυτροσομένη		ἐκλυτροθησομένη
	n	ἐκλυτρόσον			ἐκλυτροσόμενον		ἐκλυτροθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκἐλύτροσᾰ, ἐκἐλυτροσᾰ́μην, ἐκἐλυτρόθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκἐλύτροσᾰ	ἐκἐλύτροσᾰς	ἐκἐλύτροσε(ν)	ἐκἐλυτρόσᾰτον	ἐκἐλυτροσᾰ́την	ἐκἐλυτρόσᾰμεν	ἐκἐλυτρόσᾰτε	ἐκἐλύτροσᾰν
	subjunctive	ἐκλυτρόσω	ἐκλυτρόσῃς	ἐκλυτρόσῃ	ἐκλυτρόσητον	ἐκλυτρόσητον	ἐκλυτρόσωμεν	ἐκλυτρόσητε	ἐκλυτρόσωσῐ(ν)
	optative	ἐκλυτρόσαιμῐ	ἐκλυτρόσειᾰς, ἐκλυτρόσαις	ἐκλυτρόσειε(ν), ἐκλυτρόσαι	ἐκλυτρόσαιτον	ἐκλυτροσαίτην	ἐκλυτρόσαιμεν	ἐκλυτρόσαιτε	ἐκλυτρόσειᾰν, ἐκλυτρόσαιεν
	imperative		ἐκλύτροσον	ἐκλυτροσᾰ́τω	ἐκλυτρόσᾰτον	ἐκλυτροσᾰ́των		ἐκλυτρόσᾰτε	ἐκλυτροσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκἐλυτροσᾰ́μην	ἐκἐλυτρόσω	ἐκἐλυτρόσᾰτο	ἐκἐλυτρόσᾰσθον	ἐκἐλυτροσᾰ́σθην	ἐκἐλυτροσᾰ́μεθᾰ	ἐκἐλυτρόσᾰσθε	ἐκἐλυτρόσᾰντο
	subjunctive	ἐκλυτρόσωμαι	ἐκλυτρόσῃ	ἐκλυτρόσηται	ἐκλυτρόσησθον	ἐκλυτρόσησθον	ἐκλυτροσώμεθᾰ	ἐκλυτρόσησθε	ἐκλυτρόσωνται
	optative	ἐκλυτροσαίμην	ἐκλυτρόσαιο	ἐκλυτρόσαιτο	ἐκλυτρόσαισθον	ἐκλυτροσαίσθην	ἐκλυτροσαίμεθᾰ	ἐκλυτρόσαισθε	ἐκλυτρόσαιντο
	imperative		ἐκλύτροσαι	ἐκλυτροσᾰ́σθω	ἐκλυτρόσᾰσθον	ἐκλυτροσᾰ́σθων		ἐκλυτρόσᾰσθε	ἐκλυτροσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκἐλυτρόθην	ἐκἐλυτρόθης	ἐκἐλυτρόθη	ἐκἐλυτρόθητον	ἐκἐλυτροθήτην	ἐκἐλυτρόθημεν	ἐκἐλυτρόθητε	ἐκἐλυτρόθησᾰν
	subjunctive	ἐκλυτροθῶ	ἐκλυτροθῇς	ἐκλυτροθῇ	ἐκλυτροθῆτον	ἐκλυτροθῆτον	ἐκλυτροθῶμεν	ἐκλυτροθῆτε	ἐκλυτροθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκλυτροθείην	ἐκλυτροθείης	ἐκλυτροθείη	ἐκλυτροθεῖτον, ἐκλυτροθείητον	ἐκλυτροθείτην, ἐκλυτροθειήτην	ἐκλυτροθεῖμεν, ἐκλυτροθείημεν	ἐκλυτροθεῖτε, ἐκλυτροθείητε	ἐκλυτροθεῖεν, ἐκλυτροθείησᾰν
	imperative		ἐκλυτρόθητῐ	ἐκλυτροθήτω	ἐκλυτρόθητον	ἐκλυτροθήτων		ἐκλυτρόθητε	ἐκλυτροθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκλυτρόσαι			ἐκλυτρόσᾰσθαι		ἐκλυτροθῆναι
participle	m	ἐκλυτρόσᾱς			ἐκλυτροσᾰ́μενος		ἐκλυτροθείς
	f	ἐκλυτρόσᾱσᾰ			ἐκλυτροσᾰμένη		ἐκλυτροθεῖσᾰ
	n	ἐκλυτρόσᾰν			ἐκλυτροσᾰ́μενον		ἐκλυτροθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐκλελύτροκᾰ, ἐκλελύτρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλελύτροκᾰ	ἐκλελύτροκᾰς	ἐκλελύτροκε(ν)	ἐκλελυτρόκᾰτον	ἐκλελυτρόκᾰτον	ἐκλελυτρόκᾰμεν	ἐκλελυτρόκᾰτε	ἐκλελυτρόκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκλελυτρόκω	ἐκλελυτρόκῃς	ἐκλελυτρόκῃ	ἐκλελυτρόκητον	ἐκλελυτρόκητον	ἐκλελυτρόκωμεν	ἐκλελυτρόκητε	ἐκλελυτρόκωσῐ(ν)
	optative	ἐκλελυτρόκοιμῐ, ἐκλελυτροκοίην	ἐκλελυτρόκοις, ἐκλελυτροκοίης	ἐκλελυτρόκοι, ἐκλελυτροκοίη	ἐκλελυτρόκοιτον	ἐκλελυτροκοίτην	ἐκλελυτρόκοιμεν	ἐκλελυτρόκοιτε	ἐκλελυτρόκοιεν
	imperative		ἐκλελύτροκε	ἐκλελυτροκέτω	ἐκλελυτρόκετον	ἐκλελυτροκέτων		ἐκλελυτρόκετε	ἐκλελυτροκόντων
middle/ passive	indicative	ἐκλελύτρομαι	ἐκλελύτροσαι	ἐκλελύτροται	ἐκλελύτροσθον	ἐκλελύτροσθον	ἐκλελυτρόμεθᾰ	ἐκλελύτροσθε	ἐκλελύτρονται
	subjunctive	ἐκλελυτρομένος ὦ	ἐκλελυτρομένος ᾖς	ἐκλελυτρομένος ᾖ	ἐκλελυτρομένω ἦτον	ἐκλελυτρομένω ἦτον	ἐκλελυτρομένοι ὦμεν	ἐκλελυτρομένοι ἦτε	ἐκλελυτρομένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκλελυτρομένος εἴην	ἐκλελυτρομένος εἴης	ἐκλελυτρομένος εἴη	ἐκλελυτρομένω εἴητον/εἶτον	ἐκλελυτρομένω εἰήτην/εἴτην	ἐκλελυτρομένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκλελυτρομένοι εἴητε/εἶτε	ἐκλελυτρομένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκλελύτροσο	ἐκλελυτρόσθω	ἐκλελύτροσθον	ἐκλελυτρόσθων		ἐκλελύτροσθε	ἐκλελυτρόσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκλελυτροκέναι				ἐκλελυτρόσθαι
participle	m	ἐκλελυτροκώς				ἐκλελυτρομένος
	f	ἐκλελυτροκυῖᾰ				ἐκλελυτρομένη
	n	ἐκλελυτροκός				ἐκλελυτρομένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐκἐλελυτρόκειν, ἐκἐλελυτρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκἐλελυτρόκειν, ἐκἐλελυτρόκη	ἐκἐλελυτρόκεις, ἐκἐλελυτρόκης	ἐκἐλελυτρόκει(ν)	ἐκἐλελυτρόκετον	ἐκἐλελυτροκέτην	ἐκἐλελυτρόκεμεν	ἐκἐλελυτρόκετε	ἐκἐλελυτρόκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκἐλελυτρόμην	ἐκἐλελύτροσο	ἐκἐλελύτροτο	ἐκἐλελύτροσθον	ἐκἐλελυτρόσθην	ἐκἐλελυτρόμεθᾰ	ἐκἐλελύτροσθε	ἐκἐλελύτροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: ἐκλελυτρόσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐκλελυτρόσομαι	ἐκλελυτρόσῃ, ἐκλελυτρόσει	ἐκλελυτρόσεται	ἐκλελυτρόσεσθον	ἐκλελυτρόσεσθον	ἐκλελυτροσόμεθᾰ	ἐκλελυτρόσεσθε	ἐκλελυτρόσονται
middle/ passive	optative	ἐκλελυτροσοίμην	ἐκλελυτρόσοιο	ἐκλελυτρόσοιτο	ἐκλελυτρόσοισθον	ἐκλελυτροσοίσθην	ἐκλελυτροσοίμεθᾰ	ἐκλελυτρόσοισθε	ἐκλελυτρόσοιντο
						middle/passive
infinitive						ἐκλελυτρόσεσθαι
participle	m					ἐκλελυτροσόμενος
	f					ἐκλελυτροσομένη
	n					ἐκλελυτροσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.