ἄπονος

ἄπονος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, “not”) +‎ πόνος (pónos, “toil, suffering”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.po.nos/ → /ˈa.po.nos/ → /ˈa.po.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.po.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.po.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.po.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.po.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.po.nos/

Adjective

ἄπονος • (áponos) m or f (neuter ἄπονον); second declension

1. without toil or trouble, effortless
2. painless; free from pain
3. (of persons) workshy, lazy
4. relieving pain, soothing

Inflection

Second declension of ἄπονος; ἄπονον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἄπονος áponos	ἄπονον áponon		ἀπόνω apónō	ἀπόνω apónō		ἄπονοι áponoi	ἄπονᾰ ápona
Genitive		ἀπόνου apónou	ἀπόνου apónou		ἀπόνοιν apónoin	ἀπόνοιν apónoin		ἀπόνων apónōn	ἀπόνων apónōn
Dative		ἀπόνῳ apónōi	ἀπόνῳ apónōi		ἀπόνοιν apónoin	ἀπόνοιν apónoin		ἀπόνοις apónois	ἀπόνοις apónois
Accusative		ἄπονον áponon	ἄπονον áponon		ἀπόνω apónō	ἀπόνω apónō		ἀπόνους apónous	ἄπονᾰ ápona
Vocative		ἄπονε ápone	ἄπονον áponon		ἀπόνω apónō	ἀπόνω apónō		ἄπονοι áponoi	ἄπονᾰ ápona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀπόνως apónōs			ἀπονώτερος aponṓteros			ἀπονώτᾰτος aponṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀπονῐ́ᾱ (aponíā)

Descendants

• Greek: άπονος (áponos, “heartless, uncaring”)

Further reading

• “ἄπονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄπονος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄπονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄπονος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• “ἄπονος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • easy idem, page 260.
  • idle idem, page 413.
  • indolent idem, page 434.
  • lazy idem, page 481.
  • painless idem, page 589.
  • peaceful idem, page 601.
  • slack idem, page 782.
  • slothful idem, page 785.
  • supine idem, page 840.
  • unearned idem, page 916.
  • untroubled idem, page 935.