ἄποικος
Ancient Greek
Etymology
ἀπο- (apo-, “away from”) + οἶκος (oîkos, “home”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /á.poi̯.kos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈa.py.kos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈa.py.kos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈa.py.kos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈa.pi.kos/
Adjective
ᾰ̓́ποικος • (ápoikos) m or f (neuter ᾰ̓́ποικον); second declension (rare)
- away from home, abroad (sometimes followed by genitive)
- 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 1518
Declension
Second declension of ᾰ̓́ποικος; ᾰ̓́ποικον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓́ποικος ápoikos | ᾰ̓́ποικον ápoikon | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓́ποικοι ápoikoi | ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Genitive | ᾰ̓ποίκου apoíkou | ᾰ̓ποίκου apoíkou | ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin | ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin | ᾰ̓ποίκων apoíkōn | ᾰ̓ποίκων apoíkōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓ποίκῳ apoíkōi | ᾰ̓ποίκῳ apoíkōi | ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin | ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin | ᾰ̓ποίκοις apoíkois | ᾰ̓ποίκοις apoíkois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓́ποικον ápoikon | ᾰ̓́ποικον ápoikon | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓ποίκους apoíkous | ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Vocative | ᾰ̓́ποικε ápoike | ᾰ̓́ποικον ápoikon | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓́ποικοι ápoikoi | ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓ποίκως apoíkōs | ᾰ̓ποικότερος apoikóteros | ᾰ̓ποικότᾰτος apoikótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Noun
ᾰ̓́ποικος • (ápoikos) m (genitive ᾰ̓ποίκου); second declension (Attic, Ionic)
- settler, colonist
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.97:
- [Ἀρισταγόρης ἔλεγε] τάδε, ὡς οἱ Μιλήσιοι τῶν Ἀθηναίων εἰσὶ ἄποικοι
- [Aristagórēs élege] táde, hōs hoi Milḗsioi tôn Athēnaíōn eisì ápoikoi
- [Aristagoras said] the following, that the Milesians were colonists from the Athenians
- [Ἀρισταγόρης ἔλεγε] τάδε, ὡς οἱ Μιλήσιοι τῶν Ἀθηναίων εἰσὶ ἄποικοι
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.25:
- ὅτι αὐτῶν παρημέλουν [οἱ Κερκυραῖοι] ὄντες ἄποικοι
- hóti autôn parēméloun [hoi Kerkuraîoi] óntes ápoikoi
- because [the Corcyreans], though they were [their] colonists, disregarded them [= the Corinthians]
- ὅτι αὐτῶν παρημέλουν [οἱ Κερκυραῖοι] ὄντες ἄποικοι
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.38:
- ἄποικοι δ’ ὄντες ἀφεστᾶσί τε διὰ παντὸς καὶ νῦν πολεμοῦσι
- ápoikoi d’ óntes aphestâsí te dià pantòs kaì nûn polemoûsi
- the colonists [= the Corcyreans] have always been aloof and now are hostile
- ἄποικοι δ’ ὄντες ἀφεστᾶσί τε διὰ παντὸς καὶ νῦν πολεμοῦσι
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.57.2:
- καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν.
- kaì éti Hestiaiês hoi en Euboíāi Hestíaian oikoûntes ápoikoi óntes xunestráteusan.
- and further the Hestiaeans who inhabited Hestiaea in Eubeoa, being their colonists, fought with them
- καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες ἄποικοι ὄντες ξυνεστράτευσαν.
- colony
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 5.3.2:
- καὶ ἀφικνοῦνται πορευόμενοι εἰς Κερασοῦντα τριταῖοι πόλιν Ἑλληνίδα ἐπὶ θαλάττῃ Σινωπέων ἄποικον ἐν τῇ Κολχίδι χώρᾳ.
- kaì aphiknoûntai poreuómenoi eis Kerasoûnta tritaîoi pólin Hellēnída epì thaláttēi Sinōpéōn ápoikon en têi Kolkhídi khṓrāi.
- and they travelled and arrived in Kerasun [= Giresun], a Greek town on the sea, a colony of the Sinopeans.
- καὶ ἀφικνοῦνται πορευόμενοι εἰς Κερασοῦντα τριταῖοι πόλιν Ἑλληνίδα ἐπὶ θαλάττῃ Σινωπέων ἄποικον ἐν τῇ Κολχίδι χώρᾳ.
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.2.1:
- ἀφίκοντο εἰς Ἡράκλειαν πόλιν Ἑλληνίδα Μεγαρέων ἄποικον
- aphíkonto eis Hērákleian pólin Hellēnída Megaréōn ápoikon
- they arrived in Heraclea, a Greek city, a colony of the Megarians
- ἀφίκοντο εἰς Ἡράκλειαν πόλιν Ἑλληνίδα Μεγαρέων ἄποικον
Declension
Second declension of ὁ ᾰ̓́ποικος; τοῦ ᾰ̓ποίκου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ᾰ̓́ποικος ho ápoikos | τὼ ᾰ̓ποίκω tṑ apoíkō | οἱ ᾰ̓́ποικοι hoi ápoikoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓ποίκου toû apoíkou | τοῖν ᾰ̓ποίκοιν toîn apoíkoin | τῶν ᾰ̓ποίκων tôn apoíkōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓ποίκῳ tôi apoíkōi | τοῖν ᾰ̓ποίκοιν toîn apoíkoin | τοῖς ᾰ̓ποίκοις toîs apoíkois | ||||||||||
Accusative | τὸν ᾰ̓́ποικον tòn ápoikon | τὼ ᾰ̓ποίκω tṑ apoíkō | τοὺς ᾰ̓ποίκους toùs apoíkous | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́ποικε ápoike | ᾰ̓ποίκω apoíkō | ᾰ̓́ποικοι ápoikoi | ||||||||||
Notes: |
|
References
- “ἄποικος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press