ἄγροικος

ἄγροικος

See also: αγροίκος

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀγροῖκος (agroîkos)

Etymology

From ἀγρός (agrós) +‎ οἰκέω (oikéō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.ɡroi̯.kos/ → /ˈa.ɣry.kos/ → /ˈa.ɣri.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.ɡroi̯.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.ɡry.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.ɣry.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.ɣry.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.ɣri.kos/

Adjective

ᾰ̓́γροικος • (ágroikos) m, f (neuter ᾰ̓́γροικον); second declension

1. country-dwelling, rustic
2. (figuratively) coarse, crude, boorish

   Antonym: ἀστεῖος (asteîos)

Inflection

Second declension of ᾰ̓́γροικος; ᾰ̓́γροικον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́γροικος ágroikos	ᾰ̓́γροικον ágroikon		ᾰ̓γροίκω agroíkō	ᾰ̓γροίκω agroíkō		ᾰ̓́γροικοι ágroikoi	ᾰ̓́γροικᾰ ágroika
Genitive		ᾰ̓γροίκου agroíkou	ᾰ̓γροίκου agroíkou		ᾰ̓γροίκοιν agroíkoin	ᾰ̓γροίκοιν agroíkoin		ᾰ̓γροίκων agroíkōn	ᾰ̓γροίκων agroíkōn
Dative		ᾰ̓γροίκῳ agroíkōi	ᾰ̓γροίκῳ agroíkōi		ᾰ̓γροίκοιν agroíkoin	ᾰ̓γροίκοιν agroíkoin		ᾰ̓γροίκοις agroíkois	ᾰ̓γροίκοις agroíkois
Accusative		ᾰ̓́γροικον ágroikon	ᾰ̓́γροικον ágroikon		ᾰ̓γροίκω agroíkō	ᾰ̓γροίκω agroíkō		ᾰ̓γροίκους agroíkous	ᾰ̓́γροικᾰ ágroika
Vocative		ᾰ̓́γροικε ágroike	ᾰ̓́γροικον ágroikon		ᾰ̓γροίκω agroíkō	ᾰ̓γροίκω agroíkō		ᾰ̓́γροικοι ágroikoi	ᾰ̓́γροικᾰ ágroika
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓γροίκως agroíkōs			ᾰ̓γροικότερος agroikóteros			ᾰ̓γροικότᾰτος agroikótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: αγροίκος (agroíkos)

Further reading

• ἄγροικος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἄγροικος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄγροικος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄγροικος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • awkward idem, page 56.
  • bluff idem, page 85.
  • blunt idem, page 86.
  • boor idem, page 89.
  • boorish idem, page 89.
  • bred idem, page 97.
  • broad idem, page 100.
  • bucolic idem, page 102.
  • bumpkin idem, page 104.
  • churl idem, page 132.
  • churlish idem, page 132.
  • clod-hopper idem, page 138.
  • clown idem, page 140.
  • clownish idem, page 140.
  • coarse idem, page 140.
  • country idem, page 178.
  • countryman idem, page 178.
  • discourteous idem, page 231.
  • gross idem, page 374.
  • hind idem, page 400.
  • impolite idem, page 422.
  • inattentive idem, page 427.
  • offensive idem, page 571.
  • rough idem, page 722.
  • rural idem, page 727.
  • rustic idem, page 728.
  • sylvan idem, page 850.
  • thick-skinned idem, page 866.
  • uncivil idem, page 909.
  • uncourtly idem, page 911.
  • underbred idem, page 913.
  • ungallant idem, page 919.
  • unmannerly idem, page 925.
  • unpolished idem, page 927.
  • unrefined idem, page 929.
  • unsophisticated idem, page 932.
  • vulgar idem, page 958.
  • wild idem, page 979.