ἁγιάζω
See also: αγιάζω
Ancient Greek
Etymology
From ἅγιος (hágios, “holy”) + -άζω (-ázō, denominative verb suffix).
Pronunciation
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)a.ɡiˈa.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.ʝiˈa.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.ʝiˈa.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.ʝiˈa.zo/
Verb
ἁγιάζω • (hagiázō)
- Koine form of ἁγίζω (hagízō)
Inflection
Present: ἁγιάζω, ἁγιάζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἁγιάζω | ἁγιάζεις | ἁγιάζει | ἁγιάζετον | ἁγιάζετον | ἁγιάζομεν | ἁγιάζετε | ἁγιάζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἁγιάζω | ἁγιάζῃς | ἁγιάζῃ | ἁγιάζητον | ἁγιάζητον | ἁγιάζωμεν | ἁγιάζητε | ἁγιάζωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἁγιάζοιμῐ | ἁγιάζοις | ἁγιάζοι | ἁγιάζοιτον | ἁγιαζοίτην | ἁγιάζοιμεν | ἁγιάζοιτε | ἁγιάζοιεν | |||||
| imperative | ἁγίαζε | ἁγιαζέτω | ἁγιάζετον | ἁγιαζέτων | ἁγιάζετε | ἁγιαζόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | ἁγιάζομαι | ἁγιάζῃ, ἁγιάζει | ἁγιάζεται | ἁγιάζεσθον | ἁγιάζεσθον | ἁγιαζόμεθᾰ | ἁγιάζεσθε | ἁγιάζονται | ||||
| subjunctive | ἁγιάζωμαι | ἁγιάζῃ | ἁγιάζηται | ἁγιάζησθον | ἁγιάζησθον | ἁγιαζώμεθᾰ | ἁγιάζησθε | ἁγιάζωνται | |||||
| optative | ἁγιαζοίμην | ἁγιάζοιο | ἁγιάζοιτο | ἁγιάζοισθον | ἁγιαζοίσθην | ἁγιαζοίμεθᾰ | ἁγιάζοισθε | ἁγιάζοιντο | |||||
| imperative | ἁγιάζου | ἁγιαζέσθω | ἁγιάζεσθον | ἁγιαζέσθων | ἁγιάζεσθε | ἁγιαζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἁγιάζειν | ἁγιάζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἁγιάζων | ἁγιαζόμενος | ||||||||||
| f | ἁγιάζουσᾰ | ἁγιαζομένη | |||||||||||
| n | ἁγιᾶζον | ἁγιαζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: ἡγῐ́ασμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | ἡγῐ́ασμαι | ἡγῐ́ασαι | ἡγῐ́ασται | ἡγῐ́ασθον | ἡγῐ́ασθον | ἡγῐάσμεθᾰ | ἡγῐ́ασθε | ἡγῐάσᾰται | ||||
| subjunctive | ἡγῐασμένος ὦ | ἡγῐασμένος ᾖς | ἡγῐασμένος ᾖ | ἡγῐασμένω ἦτον | ἡγῐασμένω ἦτον | ἡγῐασμένοι ὦμεν | ἡγῐασμένοι ἦτε | ἡγῐασμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἡγῐασμένος εἴην | ἡγῐασμένος εἴης | ἡγῐασμένος εἴη | ἡγῐασμένω εἴητον/εἶτον | ἡγῐασμένω εἰήτην/εἴτην | ἡγῐασμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἡγῐασμένοι εἴητε/εἶτε | ἡγῐασμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | ἡγῐ́ασο | ἡγῐάσθω | ἡγῐ́ασθον | ἡγῐάσθων | ἡγῐ́ασθε | ἡγῐάσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | ἡγῐᾶσθαι | ||||||||||||
| participle | m | ἡγῐασμένος | |||||||||||
| f | ἡγῐασμένη | ||||||||||||
| n | ἡγῐασμένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
References
- “ἁγιάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἁγιάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἁγιάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
- G37 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible