ἀτείχιστος

ἀτείχιστος

Ancient Greek

Etymology

ᾰ̓- (a-, “not”) +‎ τειχῐ́ζω (teikhízō, to wall) +‎ -τος (-tos, verbal adjective suffix)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.těː.kʰis.tos/ → /aˈti.çis.tos/ → /aˈti.çis.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.těː.kʰis.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈti.kʰis.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈti.çis.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈti.çis.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈti.çis.tos/

Adjective

ᾰ̓τείχῐστος • (ateíkhistos) m (feminine ᾰ̓τειχῐ́στη, neuter ᾰ̓τείχῐστον); first/second declension

1. unwalled, unfortified
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.2.2
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.62.2
   • 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Olympic Oration 7

Declension

First and second declension of ᾰ̓τείχῐστος; ᾰ̓τειχῐ́στη; ᾰ̓τείχῐστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓τείχῐστος ateíkhistos	ᾰ̓τειχῐ́στη ateikhístē	ᾰ̓τείχῐστον ateíkhiston		ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō	ᾰ̓τειχῐ́στᾱ ateikhístā	ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō		ᾰ̓τείχῐστοι ateíkhistoi	ᾰ̓τείχῐσται ateíkhistai	ᾰ̓τείχῐστᾰ ateíkhista
Genitive		ᾰ̓τειχῐ́στου ateikhístou	ᾰ̓τειχῐ́στης ateikhístēs	ᾰ̓τειχῐ́στου ateikhístou		ᾰ̓τειχῐ́στοιν ateikhístoin	ᾰ̓τειχῐ́σταιν ateikhístain	ᾰ̓τειχῐ́στοιν ateikhístoin		ᾰ̓τειχῐ́στων ateikhístōn	ᾰ̓τειχῐ́στων ateikhístōn	ᾰ̓τειχῐ́στων ateikhístōn
Dative		ᾰ̓τειχῐ́στῳ ateikhístōi	ᾰ̓τειχῐ́στῃ ateikhístēi	ᾰ̓τειχῐ́στῳ ateikhístōi		ᾰ̓τειχῐ́στοιν ateikhístoin	ᾰ̓τειχῐ́σταιν ateikhístain	ᾰ̓τειχῐ́στοιν ateikhístoin		ᾰ̓τειχῐ́στοις ateikhístois	ᾰ̓τειχῐ́σταις ateikhístais	ᾰ̓τειχῐ́στοις ateikhístois
Accusative		ᾰ̓τείχῐστον ateíkhiston	ᾰ̓τειχῐ́στην ateikhístēn	ᾰ̓τείχῐστον ateíkhiston		ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō	ᾰ̓τειχῐ́στᾱ ateikhístā	ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō		ᾰ̓τειχῐ́στους ateikhístous	ᾰ̓τειχῐ́στᾱς ateikhístās	ᾰ̓τείχῐστᾰ ateíkhista
Vocative		ᾰ̓τείχῐστε ateíkhiste	ᾰ̓τειχῐ́στη ateikhístē	ᾰ̓τείχῐστον ateíkhiston		ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō	ᾰ̓τειχῐ́στᾱ ateikhístā	ᾰ̓τειχῐ́στω ateikhístō		ᾰ̓τείχῐστοι ateíkhistoi	ᾰ̓τείχῐσται ateíkhistai	ᾰ̓τείχῐστᾰ ateíkhista
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓τειχῐ́στως ateikhístōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ἀτείχιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press