Ἀρτασύρας
Ancient Greek
Etymology
From Old Median *R̥tāsūra (“strong through Arta”)[1][2].
Proper noun
Ἀρτασύρας • (Artasúras) m (genitive Ἀρτασύρου); first declension
- a male given name from Old Median: Artasyras, name of several Median and Achaemenid satraps
Inflection
First declension of ὁ Ἀρτασύρᾱς; τοῦ Ἀρτασύρου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ἀρτασύρᾱς ho Artasúrās | τὼ Ἀρτασύρᾱ tṑ Artasúrā | οἱ Ἀρτασύραι hoi Artasúrai | ||||||||||
Genitive | τοῦ Ἀρτασύρου toû Artasúrou | τοῖν Ἀρτασύραιν toîn Artasúrain | τῶν Ἀρτασυρῶν tôn Artasurôn | ||||||||||
Dative | τῷ Ἀρτασύρᾳ tôi Artasúrāi | τοῖν Ἀρτασύραιν toîn Artasúrain | τοῖς Ἀρτασύραις toîs Artasúrais | ||||||||||
Accusative | τὸν Ἀρτασύρᾱν tòn Artasúrān | τὼ Ἀρτασύρᾱ tṑ Artasúrā | τοὺς Ἀρτασύρᾱς toùs Artasúrās | ||||||||||
Vocative | Ἀρτασύρᾱ Artasúrā | Ἀρτασύρᾱ Artasúrā | Ἀρτασύραι Artasúrai | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
- Greek: Ἀρτασύρας (Ἀrtasýras)
- → Latin: Artasyras
References
- Hinz, Walther (1975), “*rtāsūra-”, in Altiranisches Sprachgut der Nebenüberlieferungen (Göttinger Orientforschungen, Reihe III, Iranica; 3) (in German), Wiesbaden: Otto Harrassowitz, page 215
- Tavernier, Jan (2007), “4.2.1504. *Ṛtāsūra-”, in Iranica in the Achaemenid Period (ca. 550–330 B.C.): Lexicon of Old Iranian Proper Names and Loanwords, Attested in Non-Iranian Texts, Peeters Publishers, →ISBN, page 301
Further reading
- Ἀρτασύρας in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Ἀρτασύρας in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)