ἀποστερησαμένους

ἀποστερησαμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nuːs/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nus/ → /a.pos.te.ri.saˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.tɛ.re.saˈmɛ.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.nus/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

ἀποστερησαμένους • (aposterēsaménous)

1. masculine accusative plural of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)

Declension

First and second declension of ἀποστερησᾰ́μενος; ἀποστερησᾰμένη; ἀποστερησᾰ́μενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀποστερησᾰ́μενος aposterēsámenos	ἀποστερησᾰμένη aposterēsaménē	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon		ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō		ἀποστερησᾰ́μενοι aposterēsámenoi	ἀποστερησᾰ́μεναι aposterēsámenai	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Genitive		ἀποστερησᾰμένου aposterēsaménou	ἀποστερησᾰμένης aposterēsaménēs	ἀποστερησᾰμένου aposterēsaménou		ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμέναιν aposterēsaménain	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin		ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn	ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn	ἀποστερησᾰμένων aposterēsaménōn
Dative		ἀποστερησᾰμένῳ aposterēsaménōi	ἀποστερησᾰμένῃ aposterēsaménēi	ἀποστερησᾰμένῳ aposterēsaménōi		ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin	ἀποστερησᾰμέναιν aposterēsaménain	ἀποστερησᾰμένοιν aposterēsaménoin		ἀποστερησᾰμένοις aposterēsaménois	ἀποστερησᾰμέναις aposterēsaménais	ἀποστερησᾰμένοις aposterēsaménois
Accusative		ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon	ἀποστερησᾰμένην aposterēsaménēn	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon		ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō		ἀποστερησᾰμένους aposterēsaménous	ἀποστερησᾰμένᾱς aposterēsaménās	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Vocative		ἀποστερησᾰ́μενε aposterēsámene	ἀποστερησᾰμένη aposterēsaménē	ἀποστερησᾰ́μενον aposterēsámenon		ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō	ἀποστερησᾰμένᾱ aposterēsaménā	ἀποστερησᾰμένω aposterēsaménō		ἀποστερησᾰ́μενοι aposterēsámenoi	ἀποστερησᾰ́μεναι aposterēsámenai	ἀποστερησᾰ́μενᾰ aposterēsámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀποστερησᾰμένως aposterēsaménōs				ἀποστερησᾰμενώτερος aposterēsamenṓteros				ἀποστερησᾰμενώτᾰτος aposterēsamenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.