ἀπολυτρόω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-, “from, because of”) +‎ λυτρόω (lutróō, “to ransom”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ly.tró.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.lyˈtro.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.liˈtro.o/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and υ by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἀπολυτρόω • (apolutróō)

release on payment of ransom, restore for a ransom,

Conjugation

Present: ἀπολυτρόω, ἀπολυτρόομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολυτρόω	ἀπολυτρόεις	ἀπολυτρόει	ἀπολυτρόετον	ἀπολυτρόετον	ἀπολυτρόομεν	ἀπολυτρόετε	ἀπολυτρόουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπολυτρόω	ἀπολυτρόῃς	ἀπολυτρόῃ	ἀπολυτρόητον	ἀπολυτρόητον	ἀπολυτρόωμεν	ἀπολυτρόητε	ἀπολυτρόωσῐ(ν)
	optative	ἀπολυτρόοιμῐ	ἀπολυτρόοις	ἀπολυτρόοι	ἀπολυτρόοιτον	ἀπολυτροοίτην	ἀπολυτρόοιμεν	ἀπολυτρόοιτε	ἀπολυτρόοιεν
	imperative		ἀπολύτροε	ἀπολυτροέτω	ἀπολυτρόετον	ἀπολυτροέτων		ἀπολυτρόετε	ἀπολυτροόντων
middle/ passive	indicative	ἀπολυτρόομαι	ἀπολυτρόῃ, ἀπολυτρόει	ἀπολυτρόεται	ἀπολυτρόεσθον	ἀπολυτρόεσθον	ἀπολυτροόμεθᾰ	ἀπολυτρόεσθε	ἀπολυτρόονται
	subjunctive	ἀπολυτρόωμαι	ἀπολυτρόῃ	ἀπολυτρόηται	ἀπολυτρόησθον	ἀπολυτρόησθον	ἀπολυτροώμεθᾰ	ἀπολυτρόησθε	ἀπολυτρόωνται
	optative	ἀπολυτροοίμην	ἀπολυτρόοιο	ἀπολυτρόοιτο	ἀπολυτρόοισθον	ἀπολυτροοίσθην	ἀπολυτροοίμεθᾰ	ἀπολυτρόοισθε	ἀπολυτρόοιντο
	imperative		ἀπολυτρόου	ἀπολυτροέσθω	ἀπολυτρόεσθον	ἀπολυτροέσθων		ἀπολυτρόεσθε	ἀπολυτροέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπολυτρόειν				ἀπολυτρόεσθαι
participle	m	ἀπολυτρόων				ἀπολυτροόμενος
	f	ἀπολυτρόουσᾰ				ἀπολυτροομένη
	n	ἀπολυτρόον				ἀπολυτροόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀπἐλύτροον, ἀπἐλυτροόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπἐλύτροον	ἀπἐλύτροες	ἀπἐλύτροε(ν)	ἀπἐλυτρόετον	ἀπἐλυτροέτην	ἀπἐλυτρόομεν	ἀπἐλυτρόετε	ἀπἐλύτροον
middle/ passive	indicative	ἀπἐλυτροόμην	ἀπἐλυτρόου	ἀπἐλυτρόετο	ἀπἐλυτρόεσθον	ἀπἐλυτροέσθην	ἀπἐλυτροόμεθᾰ	ἀπἐλυτρόεσθε	ἀπἐλυτρόοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀπολυτρόσω, ἀπολυτρόσομαι, ἀπολυτροθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολυτρόσω	ἀπολυτρόσεις	ἀπολυτρόσει	ἀπολυτρόσετον	ἀπολυτρόσετον	ἀπολυτρόσομεν	ἀπολυτρόσετε	ἀπολυτρόσουσῐ(ν)
active	optative	ἀπολυτρόσοιμῐ	ἀπολυτρόσοις	ἀπολυτρόσοι	ἀπολυτρόσοιτον	ἀπολυτροσοίτην	ἀπολυτρόσοιμεν	ἀπολυτρόσοιτε	ἀπολυτρόσοιεν
middle	indicative	ἀπολυτρόσομαι	ἀπολυτρόσῃ, ἀπολυτρόσει	ἀπολυτρόσεται	ἀπολυτρόσεσθον	ἀπολυτρόσεσθον	ἀπολυτροσόμεθᾰ	ἀπολυτρόσεσθε	ἀπολυτρόσονται
middle	optative	ἀπολυτροσοίμην	ἀπολυτρόσοιο	ἀπολυτρόσοιτο	ἀπολυτρόσοισθον	ἀπολυτροσοίσθην	ἀπολυτροσοίμεθᾰ	ἀπολυτρόσοισθε	ἀπολυτρόσοιντο
passive	indicative	ἀπολυτροθήσομαι	ἀπολυτροθήσῃ	ἀπολυτροθήσεται	ἀπολυτροθήσεσθον	ἀπολυτροθήσεσθον	ἀπολυτροθησόμεθᾰ	ἀπολυτροθήσεσθε	ἀπολυτροθήσονται
passive	optative	ἀπολυτροθησοίμην	ἀπολυτροθήσοιο	ἀπολυτροθήσοιτο	ἀπολυτροθήσοισθον	ἀπολυτροθησοίσθην	ἀπολυτροθησοίμεθᾰ	ἀπολυτροθήσοισθε	ἀπολυτροθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολυτρόσειν			ἀπολυτρόσεσθαι		ἀπολυτροθήσεσθαι
participle	m	ἀπολυτρόσων			ἀπολυτροσόμενος		ἀπολυτροθησόμενος
	f	ἀπολυτρόσουσᾰ			ἀπολυτροσομένη		ἀπολυτροθησομένη
	n	ἀπολυτρόσον			ἀπολυτροσόμενον		ἀπολυτροθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἀπἐλύτροσᾰ, ἀπἐλυτροσᾰ́μην, ἀπἐλυτρόθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπἐλύτροσᾰ	ἀπἐλύτροσᾰς	ἀπἐλύτροσε(ν)	ἀπἐλυτρόσᾰτον	ἀπἐλυτροσᾰ́την	ἀπἐλυτρόσᾰμεν	ἀπἐλυτρόσᾰτε	ἀπἐλύτροσᾰν
	subjunctive	ἀπολυτρόσω	ἀπολυτρόσῃς	ἀπολυτρόσῃ	ἀπολυτρόσητον	ἀπολυτρόσητον	ἀπολυτρόσωμεν	ἀπολυτρόσητε	ἀπολυτρόσωσῐ(ν)
	optative	ἀπολυτρόσαιμῐ	ἀπολυτρόσειᾰς, ἀπολυτρόσαις	ἀπολυτρόσειε(ν), ἀπολυτρόσαι	ἀπολυτρόσαιτον	ἀπολυτροσαίτην	ἀπολυτρόσαιμεν	ἀπολυτρόσαιτε	ἀπολυτρόσειᾰν, ἀπολυτρόσαιεν
	imperative		ἀπολύτροσον	ἀπολυτροσᾰ́τω	ἀπολυτρόσᾰτον	ἀπολυτροσᾰ́των		ἀπολυτρόσᾰτε	ἀπολυτροσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπἐλυτροσᾰ́μην	ἀπἐλυτρόσω	ἀπἐλυτρόσᾰτο	ἀπἐλυτρόσᾰσθον	ἀπἐλυτροσᾰ́σθην	ἀπἐλυτροσᾰ́μεθᾰ	ἀπἐλυτρόσᾰσθε	ἀπἐλυτρόσᾰντο
	subjunctive	ἀπολυτρόσωμαι	ἀπολυτρόσῃ	ἀπολυτρόσηται	ἀπολυτρόσησθον	ἀπολυτρόσησθον	ἀπολυτροσώμεθᾰ	ἀπολυτρόσησθε	ἀπολυτρόσωνται
	optative	ἀπολυτροσαίμην	ἀπολυτρόσαιο	ἀπολυτρόσαιτο	ἀπολυτρόσαισθον	ἀπολυτροσαίσθην	ἀπολυτροσαίμεθᾰ	ἀπολυτρόσαισθε	ἀπολυτρόσαιντο
	imperative		ἀπολύτροσαι	ἀπολυτροσᾰ́σθω	ἀπολυτρόσᾰσθον	ἀπολυτροσᾰ́σθων		ἀπολυτρόσᾰσθε	ἀπολυτροσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπἐλυτρόθην	ἀπἐλυτρόθης	ἀπἐλυτρόθη	ἀπἐλυτρόθητον	ἀπἐλυτροθήτην	ἀπἐλυτρόθημεν	ἀπἐλυτρόθητε	ἀπἐλυτρόθησᾰν
	subjunctive	ἀπολυτροθῶ	ἀπολυτροθῇς	ἀπολυτροθῇ	ἀπολυτροθῆτον	ἀπολυτροθῆτον	ἀπολυτροθῶμεν	ἀπολυτροθῆτε	ἀπολυτροθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπολυτροθείην	ἀπολυτροθείης	ἀπολυτροθείη	ἀπολυτροθεῖτον, ἀπολυτροθείητον	ἀπολυτροθείτην, ἀπολυτροθειήτην	ἀπολυτροθεῖμεν, ἀπολυτροθείημεν	ἀπολυτροθεῖτε, ἀπολυτροθείητε	ἀπολυτροθεῖεν, ἀπολυτροθείησᾰν
	imperative		ἀπολυτρόθητῐ	ἀπολυτροθήτω	ἀπολυτρόθητον	ἀπολυτροθήτων		ἀπολυτρόθητε	ἀπολυτροθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολυτρόσαι			ἀπολυτρόσᾰσθαι		ἀπολυτροθῆναι
participle	m	ἀπολυτρόσᾱς			ἀπολυτροσᾰ́μενος		ἀπολυτροθείς
	f	ἀπολυτρόσᾱσᾰ			ἀπολυτροσᾰμένη		ἀπολυτροθεῖσᾰ
	n	ἀπολυτρόσᾰν			ἀπολυτροσᾰ́μενον		ἀπολυτροθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἀπολελύτροκᾰ, ἀπολελύτρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολελύτροκᾰ	ἀπολελύτροκᾰς	ἀπολελύτροκε(ν)	ἀπολελυτρόκᾰτον	ἀπολελυτρόκᾰτον	ἀπολελυτρόκᾰμεν	ἀπολελυτρόκᾰτε	ἀπολελυτρόκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπολελυτρόκω	ἀπολελυτρόκῃς	ἀπολελυτρόκῃ	ἀπολελυτρόκητον	ἀπολελυτρόκητον	ἀπολελυτρόκωμεν	ἀπολελυτρόκητε	ἀπολελυτρόκωσῐ(ν)
	optative	ἀπολελυτρόκοιμῐ, ἀπολελυτροκοίην	ἀπολελυτρόκοις, ἀπολελυτροκοίης	ἀπολελυτρόκοι, ἀπολελυτροκοίη	ἀπολελυτρόκοιτον	ἀπολελυτροκοίτην	ἀπολελυτρόκοιμεν	ἀπολελυτρόκοιτε	ἀπολελυτρόκοιεν
	imperative		ἀπολελύτροκε	ἀπολελυτροκέτω	ἀπολελυτρόκετον	ἀπολελυτροκέτων		ἀπολελυτρόκετε	ἀπολελυτροκόντων
middle/ passive	indicative	ἀπολελύτρομαι	ἀπολελύτροσαι	ἀπολελύτροται	ἀπολελύτροσθον	ἀπολελύτροσθον	ἀπολελυτρόμεθᾰ	ἀπολελύτροσθε	ἀπολελύτρονται
	subjunctive	ἀπολελυτρομένος ὦ	ἀπολελυτρομένος ᾖς	ἀπολελυτρομένος ᾖ	ἀπολελυτρομένω ἦτον	ἀπολελυτρομένω ἦτον	ἀπολελυτρομένοι ὦμεν	ἀπολελυτρομένοι ἦτε	ἀπολελυτρομένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπολελυτρομένος εἴην	ἀπολελυτρομένος εἴης	ἀπολελυτρομένος εἴη	ἀπολελυτρομένω εἴητον/εἶτον	ἀπολελυτρομένω εἰήτην/εἴτην	ἀπολελυτρομένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀπολελυτρομένοι εἴητε/εἶτε	ἀπολελυτρομένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀπολελύτροσο	ἀπολελυτρόσθω	ἀπολελύτροσθον	ἀπολελυτρόσθων		ἀπολελύτροσθε	ἀπολελυτρόσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπολελυτροκέναι				ἀπολελυτρόσθαι
participle	m	ἀπολελυτροκώς				ἀπολελυτρομένος
	f	ἀπολελυτροκυῖᾰ				ἀπολελυτρομένη
	n	ἀπολελυτροκός				ἀπολελυτρομένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἀπἐλελυτρόκειν, ἀπἐλελυτρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπἐλελυτρόκειν, ἀπἐλελυτρόκη	ἀπἐλελυτρόκεις, ἀπἐλελυτρόκης	ἀπἐλελυτρόκει(ν)	ἀπἐλελυτρόκετον	ἀπἐλελυτροκέτην	ἀπἐλελυτρόκεμεν	ἀπἐλελυτρόκετε	ἀπἐλελυτρόκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπἐλελυτρόμην	ἀπἐλελύτροσο	ἀπἐλελύτροτο	ἀπἐλελύτροσθον	ἀπἐλελυτρόσθην	ἀπἐλελυτρόμεθᾰ	ἀπἐλελύτροσθε	ἀπἐλελύτροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: ἀπολελυτρόσομαι