ἀντιπολεμέω

ἀντιπολεμέω

Ancient Greek

Etymology

ἀντι- (anti-) +‎ πολεμέω (poleméō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ti.po.le.mé.ɔː/ → /an.ti.po.leˈme.o/ → /an.di.po.leˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.po.le.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.po.leˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.po.leˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.po.leˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.po.leˈme.o/

Pronunciation

ἀντῐπολεμέω • (antipoleméō)

1. to wage war against

Conjugation

   Present: ἀντῐπολεμέω, ἀντῐπολεμέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐπολεμέω	ἀντῐπολεμέεις	ἀντῐπολεμέει	ἀντῐπολεμέετον	ἀντῐπολεμέετον	ἀντῐπολεμέομεν	ἀντῐπολεμέετε	ἀντῐπολεμέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐπολεμέω	ἀντῐπολεμέῃς	ἀντῐπολεμέῃ	ἀντῐπολεμέητον	ἀντῐπολεμέητον	ἀντῐπολεμέωμεν	ἀντῐπολεμέητε	ἀντῐπολεμέωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπολεμέοιμῐ	ἀντῐπολεμέοις	ἀντῐπολεμέοι	ἀντῐπολεμέοιτον	ἀντῐπολεμεοίτην	ἀντῐπολεμέοιμεν	ἀντῐπολεμέοιτε	ἀντῐπολεμέοιεν
	imperative		ἀντῐπολέμεε	ἀντῐπολεμεέτω	ἀντῐπολεμέετον	ἀντῐπολεμεέτων		ἀντῐπολεμέετε	ἀντῐπολεμεόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐπολεμέομαι	ἀντῐπολεμέῃ, ἀντῐπολεμέει	ἀντῐπολεμέεται	ἀντῐπολεμέεσθον	ἀντῐπολεμέεσθον	ἀντῐπολεμεόμεθᾰ	ἀντῐπολεμέεσθε	ἀντῐπολεμέονται
	subjunctive	ἀντῐπολεμέωμαι	ἀντῐπολεμέῃ	ἀντῐπολεμέηται	ἀντῐπολεμέησθον	ἀντῐπολεμέησθον	ἀντῐπολεμεώμεθᾰ	ἀντῐπολεμέησθε	ἀντῐπολεμέωνται
	optative	ἀντῐπολεμεοίμην	ἀντῐπολεμέοιο	ἀντῐπολεμέοιτο	ἀντῐπολεμέοισθον	ἀντῐπολεμεοίσθην	ἀντῐπολεμεοίμεθᾰ	ἀντῐπολεμέοισθε	ἀντῐπολεμέοιντο
	imperative		ἀντῐπολεμέου	ἀντῐπολεμεέσθω	ἀντῐπολεμέεσθον	ἀντῐπολεμεέσθων		ἀντῐπολεμέεσθε	ἀντῐπολεμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐπολεμέειν				ἀντῐπολεμέεσθαι
participle	m	ἀντῐπολεμέων				ἀντῐπολεμεόμενος
	f	ἀντῐπολεμέουσᾰ				ἀντῐπολεμεομένη
	n	ἀντῐπολεμέον				ἀντῐπολεμεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀντῐπολεμῶ, ἀντῐπολεμοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐπολεμῶ	ἀντῐπολεμεῖς	ἀντῐπολεμεῖ	ἀντῐπολεμεῖτον	ἀντῐπολεμεῖτον	ἀντῐπολεμοῦμεν	ἀντῐπολεμεῖτε	ἀντῐπολεμοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐπολεμῶ	ἀντῐπολεμῇς	ἀντῐπολεμῇ	ἀντῐπολεμῆτον	ἀντῐπολεμῆτον	ἀντῐπολεμῶμεν	ἀντῐπολεμῆτε	ἀντῐπολεμῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπολεμοίην, ἀντῐπολεμοῖμῐ	ἀντῐπολεμοίης, ἀντῐπολεμοῖς	ἀντῐπολεμοίη, ἀντῐπολεμοῖ	ἀντῐπολεμοῖτον, ἀντῐπολεμοίητον	ἀντῐπολεμοίτην, ἀντῐπολεμοιήτην	ἀντῐπολεμοῖμεν, ἀντῐπολεμοίημεν	ἀντῐπολεμοῖτε, ἀντῐπολεμοίητε	ἀντῐπολεμοῖεν, ἀντῐπολεμοίησᾰν
	imperative		ἀντῐπολέμει	ἀντῐπολεμείτω	ἀντῐπολεμεῖτον	ἀντῐπολεμείτων		ἀντῐπολεμεῖτε	ἀντῐπολεμούντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐπολεμοῦμαι	ἀντῐπολεμεῖ, ἀντῐπολεμῇ	ἀντῐπολεμεῖται	ἀντῐπολεμεῖσθον	ἀντῐπολεμεῖσθον	ἀντῐπολεμούμεθᾰ	ἀντῐπολεμεῖσθε	ἀντῐπολεμοῦνται
	subjunctive	ἀντῐπολεμῶμαι	ἀντῐπολεμῇ	ἀντῐπολεμῆται	ἀντῐπολεμῆσθον	ἀντῐπολεμῆσθον	ἀντῐπολεμώμεθᾰ	ἀντῐπολεμῆσθε	ἀντῐπολεμῶνται
	optative	ἀντῐπολεμοίμην	ἀντῐπολεμοῖο	ἀντῐπολεμοῖτο	ἀντῐπολεμοῖσθον	ἀντῐπολεμοίσθην	ἀντῐπολεμοίμεθᾰ	ἀντῐπολεμοῖσθε	ἀντῐπολεμοῖντο
	imperative		ἀντῐπολεμοῦ	ἀντῐπολεμείσθω	ἀντῐπολεμεῖσθον	ἀντῐπολεμείσθων		ἀντῐπολεμεῖσθε	ἀντῐπολεμείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐπολεμεῖν				ἀντῐπολεμεῖσθαι
participle	m	ἀντῐπολεμῶν				ἀντῐπολεμούμενος
	f	ἀντῐπολεμοῦσᾰ				ἀντῐπολεμουμένη
	n	ἀντῐπολεμοῦν				ἀντῐπολεμούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεπολέμεον, ἀντεπολεμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπολέμεον	ἀντεπολέμεες	ἀντεπολέμεε(ν)	ἀντεπολεμέετον	ἀντεπολεμεέτην	ἀντεπολεμέομεν	ἀντεπολεμέετε	ἀντεπολέμεον
middle/ passive	indicative	ἀντεπολεμεόμην	ἀντεπολεμέου	ἀντεπολεμέετο	ἀντεπολεμέεσθον	ἀντεπολεμεέσθην	ἀντεπολεμεόμεθᾰ	ἀντεπολεμέεσθε	ἀντεπολεμέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεπολέμουν, ἀντεπολεμούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπολέμουν	ἀντεπολέμεις	ἀντεπολέμει	ἀντεπολεμεῖτον	ἀντεπολεμείτην	ἀντεπολεμοῦμεν	ἀντεπολεμεῖτε	ἀντεπολέμουν
middle/ passive	indicative	ἀντεπολεμούμην	ἀντεπολεμοῦ	ἀντεπολεμεῖτο	ἀντεπολεμεῖσθον	ἀντεπολεμείσθην	ἀντεπολεμούμεθᾰ	ἀντεπολεμεῖσθε	ἀντεπολεμοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντῐπολεμήσω, ἀντῐπολεμήσομαι, ἀντῐπολεμηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐπολεμήσω	ἀντῐπολεμήσεις	ἀντῐπολεμήσει	ἀντῐπολεμήσετον	ἀντῐπολεμήσετον	ἀντῐπολεμήσομεν	ἀντῐπολεμήσετε	ἀντῐπολεμήσουσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπολεμήσοιμῐ	ἀντῐπολεμήσοις	ἀντῐπολεμήσοι	ἀντῐπολεμήσοιτον	ἀντῐπολεμησοίτην	ἀντῐπολεμήσοιμεν	ἀντῐπολεμήσοιτε	ἀντῐπολεμήσοιεν
middle	indicative	ἀντῐπολεμήσομαι	ἀντῐπολεμήσῃ, ἀντῐπολεμήσει	ἀντῐπολεμήσεται	ἀντῐπολεμήσεσθον	ἀντῐπολεμήσεσθον	ἀντῐπολεμησόμεθᾰ	ἀντῐπολεμήσεσθε	ἀντῐπολεμήσονται
	optative	ἀντῐπολεμησοίμην	ἀντῐπολεμήσοιο	ἀντῐπολεμήσοιτο	ἀντῐπολεμήσοισθον	ἀντῐπολεμησοίσθην	ἀντῐπολεμησοίμεθᾰ	ἀντῐπολεμήσοισθε	ἀντῐπολεμήσοιντο
passive	indicative	ἀντῐπολεμηθήσομαι	ἀντῐπολεμηθήσῃ	ἀντῐπολεμηθήσεται	ἀντῐπολεμηθήσεσθον	ἀντῐπολεμηθήσεσθον	ἀντῐπολεμηθησόμεθᾰ	ἀντῐπολεμηθήσεσθε	ἀντῐπολεμηθήσονται
	optative	ἀντῐπολεμηθησοίμην	ἀντῐπολεμηθήσοιο	ἀντῐπολεμηθήσοιτο	ἀντῐπολεμηθήσοισθον	ἀντῐπολεμηθησοίσθην	ἀντῐπολεμηθησοίμεθᾰ	ἀντῐπολεμηθήσοισθε	ἀντῐπολεμηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐπολεμήσειν			ἀντῐπολεμήσεσθαι		ἀντῐπολεμηθήσεσθαι
participle	m	ἀντῐπολεμήσων			ἀντῐπολεμησόμενος		ἀντῐπολεμηθησόμενος
	f	ἀντῐπολεμήσουσᾰ			ἀντῐπολεμησομένη		ἀντῐπολεμηθησομένη
	n	ἀντῐπολεμῆσον			ἀντῐπολεμησόμενον		ἀντῐπολεμηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντεπολέμησᾰ, ἀντεπολεμησᾰ́μην, ἀντεπολεμήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεπολέμησᾰ	ἀντεπολέμησᾰς	ἀντεπολέμησε(ν)	ἀντεπολεμήσᾰτον	ἀντεπολεμησᾰ́την	ἀντεπολεμήσᾰμεν	ἀντεπολεμήσᾰτε	ἀντεπολέμησᾰν
	subjunctive	ἀντῐπολεμήσω	ἀντῐπολεμήσῃς	ἀντῐπολεμήσῃ	ἀντῐπολεμήσητον	ἀντῐπολεμήσητον	ἀντῐπολεμήσωμεν	ἀντῐπολεμήσητε	ἀντῐπολεμήσωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπολεμήσαιμῐ	ἀντῐπολεμήσειᾰς, ἀντῐπολεμήσαις	ἀντῐπολεμήσειε(ν), ἀντῐπολεμήσαι	ἀντῐπολεμήσαιτον	ἀντῐπολεμησαίτην	ἀντῐπολεμήσαιμεν	ἀντῐπολεμήσαιτε	ἀντῐπολεμήσειᾰν, ἀντῐπολεμήσαιεν
	imperative		ἀντῐπολέμησον	ἀντῐπολεμησᾰ́τω	ἀντῐπολεμήσᾰτον	ἀντῐπολεμησᾰ́των		ἀντῐπολεμήσᾰτε	ἀντῐπολεμησᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντεπολεμησᾰ́μην	ἀντεπολεμήσω	ἀντεπολεμήσᾰτο	ἀντεπολεμήσᾰσθον	ἀντεπολεμησᾰ́σθην	ἀντεπολεμησᾰ́μεθᾰ	ἀντεπολεμήσᾰσθε	ἀντεπολεμήσᾰντο
	subjunctive	ἀντῐπολεμήσωμαι	ἀντῐπολεμήσῃ	ἀντῐπολεμήσηται	ἀντῐπολεμήσησθον	ἀντῐπολεμήσησθον	ἀντῐπολεμησώμεθᾰ	ἀντῐπολεμήσησθε	ἀντῐπολεμήσωνται
	optative	ἀντῐπολεμησαίμην	ἀντῐπολεμήσαιο	ἀντῐπολεμήσαιτο	ἀντῐπολεμήσαισθον	ἀντῐπολεμησαίσθην	ἀντῐπολεμησαίμεθᾰ	ἀντῐπολεμήσαισθε	ἀντῐπολεμήσαιντο
	imperative		ἀντῐπολέμησαι	ἀντῐπολεμησᾰ́σθω	ἀντῐπολεμήσᾰσθον	ἀντῐπολεμησᾰ́σθων		ἀντῐπολεμήσᾰσθε	ἀντῐπολεμησᾰ́σθων
passive	indicative	ἀντεπολεμήθην	ἀντεπολεμήθης	ἀντεπολεμήθη	ἀντεπολεμήθητον	ἀντεπολεμηθήτην	ἀντεπολεμήθημεν	ἀντεπολεμήθητε	ἀντεπολεμήθησᾰν
	subjunctive	ἀντῐπολεμηθῶ	ἀντῐπολεμηθῇς	ἀντῐπολεμηθῇ	ἀντῐπολεμηθῆτον	ἀντῐπολεμηθῆτον	ἀντῐπολεμηθῶμεν	ἀντῐπολεμηθῆτε	ἀντῐπολεμηθῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπολεμηθείην	ἀντῐπολεμηθείης	ἀντῐπολεμηθείη	ἀντῐπολεμηθεῖτον, ἀντῐπολεμηθείητον	ἀντῐπολεμηθείτην, ἀντῐπολεμηθειήτην	ἀντῐπολεμηθεῖμεν, ἀντῐπολεμηθείημεν	ἀντῐπολεμηθεῖτε, ἀντῐπολεμηθείητε	ἀντῐπολεμηθεῖεν, ἀντῐπολεμηθείησᾰν
	imperative		ἀντῐπολεμήθητῐ	ἀντῐπολεμηθήτω	ἀντῐπολεμήθητον	ἀντῐπολεμηθήτων		ἀντῐπολεμήθητε	ἀντῐπολεμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐπολεμῆσαι			ἀντῐπολεμήσᾰσθαι		ἀντῐπολεμηθῆναι
participle	m	ἀντῐπολεμήσᾱς			ἀντῐπολεμησᾰ́μενος		ἀντῐπολεμηθείς
	f	ἀντῐπολεμήσᾱσᾰ			ἀντῐπολεμησᾰμένη		ἀντῐπολεμηθεῖσᾰ
	n	ἀντῐπολεμῆσᾰν			ἀντῐπολεμησᾰ́μενον		ἀντῐπολεμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντῐπεπολέμηκᾰ, ἀντῐπεπολέμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐπεπολέμηκᾰ	ἀντῐπεπολέμηκᾰς	ἀντῐπεπολέμηκε(ν)	ἀντῐπεπολεμήκᾰτον	ἀντῐπεπολεμήκᾰτον	ἀντῐπεπολεμήκᾰμεν	ἀντῐπεπολεμήκᾰτε	ἀντῐπεπολεμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐπεπολεμήκω	ἀντῐπεπολεμήκῃς	ἀντῐπεπολεμήκῃ	ἀντῐπεπολεμήκητον	ἀντῐπεπολεμήκητον	ἀντῐπεπολεμήκωμεν	ἀντῐπεπολεμήκητε	ἀντῐπεπολεμήκωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπεπολεμήκοιμῐ, ἀντῐπεπολεμηκοίην	ἀντῐπεπολεμήκοις, ἀντῐπεπολεμηκοίης	ἀντῐπεπολεμήκοι, ἀντῐπεπολεμηκοίη	ἀντῐπεπολεμήκοιτον	ἀντῐπεπολεμηκοίτην	ἀντῐπεπολεμήκοιμεν	ἀντῐπεπολεμήκοιτε	ἀντῐπεπολεμήκοιεν
	imperative		ἀντῐπεπολέμηκε	ἀντῐπεπολεμηκέτω	ἀντῐπεπολεμήκετον	ἀντῐπεπολεμηκέτων		ἀντῐπεπολεμήκετε	ἀντῐπεπολεμηκόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐπεπολέμημαι	ἀντῐπεπολέμησαι	ἀντῐπεπολέμηται	ἀντῐπεπολέμησθον	ἀντῐπεπολέμησθον	ἀντῐπεπολεμήμεθᾰ	ἀντῐπεπολέμησθε	ἀντῐπεπολέμηνται
	subjunctive	ἀντῐπεπολεμημένος ὦ	ἀντῐπεπολεμημένος ᾖς	ἀντῐπεπολεμημένος ᾖ	ἀντῐπεπολεμημένω ἦτον	ἀντῐπεπολεμημένω ἦτον	ἀντῐπεπολεμημένοι ὦμεν	ἀντῐπεπολεμημένοι ἦτε	ἀντῐπεπολεμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀντῐπεπολεμημένος εἴην	ἀντῐπεπολεμημένος εἴης	ἀντῐπεπολεμημένος εἴη	ἀντῐπεπολεμημένω εἴητον/εἶτον	ἀντῐπεπολεμημένω εἰήτην/εἴτην	ἀντῐπεπολεμημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀντῐπεπολεμημένοι εἴητε/εἶτε	ἀντῐπεπολεμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀντῐπεπολέμησο	ἀντῐπεπολεμήσθω	ἀντῐπεπολέμησθον	ἀντῐπεπολεμήσθων		ἀντῐπεπολέμησθε	ἀντῐπεπολεμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐπεπολεμηκέναι				ἀντῐπεπολεμῆσθαι
participle	m	ἀντῐπεπολεμηκώς				ἀντῐπεπολεμημένος
	f	ἀντῐπεπολεμηκυῖᾰ				ἀντῐπεπολεμημένη
	n	ἀντῐπεπολεμηκός				ἀντῐπεπολεμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἀντιπολεμέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντιπολεμέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• “ἀντιπολεμέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • war idem, page 962.