ἀντιδίδωμι

ἀντιδίδωμι

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ δίδωμι (dídōmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ti.dí.dɔː.mi/ → /an.tiˈði.ðo.mi/ → /an.diˈði.ðo.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.dí.dɔː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tiˈdi.do.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.tiˈði.ðo.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.tiˈði.ðo.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.diˈði.ðo.mi/

Verb

ἀντῐδίδωμῐ • (antidídōmi)

1. to give in return, repay
2. to give for or instead of
3. to offer to change fortunes with

Inflection

   Present: ἀντῐδῐ́δωμῐ, ἀντῐδῐ́δομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐδῐ́δωμῐ	ἀντῐδῐ́δως	ἀντῐδῐ́δωσῐ(ν)	ἀντῐδῐ́δοτον	ἀντῐδῐ́δοτον	ἀντῐδῐ́δομεν	ἀντῐδῐ́δοτε	ἀντῐδῐδόᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐδῐδῶ	ἀντῐδῐδῷς	ἀντῐδῐδῷ	ἀντῐδῐδῶτον	ἀντῐδῐδῶτον	ἀντῐδῐδῶμεν	ἀντῐδῐδῶτε	ἀντῐδῐδῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδῐδοίην	ἀντῐδῐδοίης	ἀντῐδῐδοίη	ἀντῐδῐδοῖτον, ἀντῐδῐδοίητον	ἀντῐδῐδοίτην, ἀντῐδῐδοιήτην	ἀντῐδῐδοῖμεν, ἀντῐδῐδοίημεν	ἀντῐδῐδοῖτε, ἀντῐδῐδοίητε	ἀντῐδῐδοῖεν, ἀντῐδῐδοίησᾰν
	imperative		ἀντῐδῐ́δου	ἀντῐδῐδότω	ἀντῐδῐ́δοτον	ἀντῐδῐδότων		ἀντῐδῐ́δοτε	ἀντῐδῐδόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐδῐ́δομαι	ἀντῐδῐ́δοσαι	ἀντῐδῐ́δοται	ἀντῐδῐ́δοσθον	ἀντῐδῐ́δοσθον	ἀντῐδῐδόμεθᾰ	ἀντῐδῐ́δοσθε	ἀντῐδῐ́δονται
	subjunctive	ἀντῐδῐδῶμαι	ἀντῐδῐδῷ	ἀντῐδῐδῶται	ἀντῐδῐδῶσθον	ἀντῐδῐδῶσθον	ἀντῐδῐδώμεθᾰ	ἀντῐδῐδῶσθε	ἀντῐδῐδῶνται
	optative	ἀντῐδῐδοίμην	ἀντῐδῐδοῖο	ἀντῐδῐδοῖτο	ἀντῐδῐδοῖσθον	ἀντῐδῐδοίσθην	ἀντῐδῐδοίμεθᾰ	ἀντῐδῐδοῖσθε	ἀντῐδῐδοῖντο
	imperative		ἀντῐδῐ́δοσο	ἀντῐδῐδόσθω	ἀντῐδῐ́δοσθον	ἀντῐδῐδόσθων		ἀντῐδῐ́δοσθε	ἀντῐδῐδόσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐδῐδόναι				ἀντῐδῐ́δοσθαι
participle	m	ἀντῐδῐδούς				ἀντῐδῐδόμενος
	f	ἀντῐδῐδοῦσᾰ				ἀντῐδῐδομένη
	n	ἀντῐδῐδόν				ἀντῐδῐδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεδῐ́δουν, ἀντεδῐδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεδῐ́δουν	ἀντεδῐ́δους	ἀντεδῐ́δου	ἀντεδῐ́δοτον	ἀντεδῐδότην	ἀντεδῐ́δομεν	ἀντεδῐ́δοτε	ἀντεδῐ́δοσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντεδῐδόμην	ἀντεδῐ́δοσο	ἀντεδῐ́δοτο	ἀντεδῐ́δοσθον	ἀντεδῐδόσθην	ἀντεδῐδόμεθᾰ	ἀντεδῐ́δοσθε	ἀντεδῐ́δοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντῐδῐ́δουν, ἀντῐδῐδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐδῐ́δουν	ἀντῐδῐ́δους	ἀντῐδῐ́δου	ἀντῐδῐ́δοτον	ἀντῐδῐδότην	ἀντῐδῐ́δομεν	ἀντῐδῐ́δοτε	ἀντῐδῐ́δοσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντῐδῐδόμην	ἀντῐδῐ́δοσο	ἀντῐδῐ́δοτο	ἀντῐδῐ́δοσθον	ἀντῐδῐδόσθην	ἀντῐδῐδόμε(σ)θᾰ	ἀντῐδῐ́δοσθε	ἀντῐδῐ́δοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντῐδώσω, ἀντῐδώσομαι, ἀντῐδοθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐδώσω	ἀντῐδώσεις	ἀντῐδώσει	ἀντῐδώσετον	ἀντῐδώσετον	ἀντῐδώσομεν	ἀντῐδώσετε	ἀντῐδώσουσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδώσοιμῐ	ἀντῐδώσοις	ἀντῐδώσοι	ἀντῐδώσοιτον	ἀντῐδωσοίτην	ἀντῐδώσοιμεν	ἀντῐδώσοιτε	ἀντῐδώσοιεν
middle	indicative	ἀντῐδώσομαι	ἀντῐδώσῃ, ἀντῐδώσει	ἀντῐδώσεται	ἀντῐδώσεσθον	ἀντῐδώσεσθον	ἀντῐδωσόμεθᾰ	ἀντῐδώσεσθε	ἀντῐδώσονται
	optative	ἀντῐδωσοίμην	ἀντῐδώσοιο	ἀντῐδώσοιτο	ἀντῐδώσοισθον	ἀντῐδωσοίσθην	ἀντῐδωσοίμεθᾰ	ἀντῐδώσοισθε	ἀντῐδώσοιντο
passive	indicative	ἀντῐδοθήσομαι	ἀντῐδοθήσῃ	ἀντῐδοθήσεται	ἀντῐδοθήσεσθον	ἀντῐδοθήσεσθον	ἀντῐδοθησόμεθᾰ	ἀντῐδοθήσεσθε	ἀντῐδοθήσονται
	optative	ἀντῐδοθησοίμην	ἀντῐδοθήσοιο	ἀντῐδοθήσοιτο	ἀντῐδοθήσοισθον	ἀντῐδοθησοίσθην	ἀντῐδοθησοίμεθᾰ	ἀντῐδοθήσοισθε	ἀντῐδοθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐδώσειν			ἀντῐδώσεσθαι		ἀντῐδοθήσεσθαι
participle	m	ἀντῐδώσων			ἀντῐδωσόμενος		ἀντῐδοθησόμενος
	f	ἀντῐδώσουσᾰ			ἀντῐδωσομένη		ἀντῐδοθησομένη
	n	ἀντῐδῶσον			ἀντῐδωσόμενον		ἀντῐδοθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντέδοτον, ἀντεδόμην, ἀντεδόθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				ἀντέδοτον	ἀντεδότην	ἀντέδομεν	ἀντέδοτε	ἀντέδοσᾰν
	subjunctive	ἀντῐδῶ	ἀντῐδῷς	ἀντῐδῷ	ἀντῐδῶτον	ἀντῐδῶτον	ἀντῐδῶμεν	ἀντῐδῶτε	ἀντῐδῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδοίην	ἀντῐδοίης	ἀντῐδοίη	ἀντῐδοῖτον, ἀντῐδοίητον	ἀντῐδοίτην, ἀντῐδοιήτην	ἀντῐδοῖμεν, ἀντῐδοίημεν	ἀντῐδοῖτε, ἀντῐδοίητε	ἀντῐδοῖεν, ἀντῐδοίησᾰν
	imperative		ἄντῐδος	ἀντῐδότω	ἀντῐ́δοτον	ἀντῐδότων		ἀντῐ́δοτε	ἀντῐδόντων
middle	indicative	ἀντεδόμην	ἀντέδου	ἀντέδοτο	ἀντέδοσθον	ἀντεδόσθην	ἀντεδόμεθᾰ	ἀντέδοσθε	ἀντέδοντο
	subjunctive	ἀντῐδῶμαι	ἀντῐδῷ	ἀντῐδῶται	ἀντῐδῶσθον	ἀντῐδῶσθον	ἀντῐδώμεθᾰ	ἀντῐδῶσθε	ἀντῐδῶνται
	optative	ἀντῐδοίμην	ἀντῐδοῖο	ἀντῐδοῖτο	ἀντῐδοῖσθον	ἀντῐδοίσθην	ἀντῐδοίμεθᾰ	ἀντῐδοῖσθε	ἀντῐδοῖντο
	imperative		ἀντῐ́δου	ἀντῐδόσθω	ἀντῐ́δοσθον	ἀντῐδόσθων		ἀντῐ́δοσθε	ἀντῐδόσθων
passive	indicative	ἀντεδόθην	ἀντεδόθης	ἀντεδόθη	ἀντεδόθητον	ἀντεδοθήτην	ἀντεδόθημεν	ἀντεδόθητε	ἀντεδόθησᾰν
	subjunctive	ἀντῐδοθῶ	ἀντῐδοθῇς	ἀντῐδοθῇ	ἀντῐδοθῆτον	ἀντῐδοθῆτον	ἀντῐδοθῶμεν	ἀντῐδοθῆτε	ἀντῐδοθῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδοθείην	ἀντῐδοθείης	ἀντῐδοθείη	ἀντῐδοθεῖτον, ἀντῐδοθείητον	ἀντῐδοθείτην, ἀντῐδοθειήτην	ἀντῐδοθεῖμεν, ἀντῐδοθείημεν	ἀντῐδοθεῖτε, ἀντῐδοθείητε	ἀντῐδοθεῖεν, ἀντῐδοθείησᾰν
	imperative		ἀντῐδόθηθῐ	ἀντῐδοθήτω	ἀντῐδόθητον	ἀντῐδοθήτων		ἀντῐδόθητε	ἀντῐδοθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀντῐδοῦναι			ἀντῐδόσθαι		ἀντῐδοθῆναι
participle	m	ἀντῐδούς			ἀντῐδόμενος		ἀντῐδοθείς
	f	ἀντῐδοῦσᾰ			ἀντῐδομένη		ἀντῐδοθεῖσᾰ
	n	ἀντῐδόν			ἀντῐδόμενον		ἀντῐδοθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντέδωκᾰ, ἀντεδωκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντέδωκᾰ	ἀντέδωκᾰς	ἀντέδωκε(ν)	ἀντεδώκᾰτον	ἀντεδωκᾰ́την	ἀντεδώκᾰμεν	ἀντεδώκᾰτε	ἀντέδωκᾰν
middle	indicative	ἀντεδωκᾰ́μην	ἀντεδώκω	ἀντεδώκᾰτο	ἀντεδώκᾰσθον	ἀντεδωκᾰ́σθην	ἀντεδωκᾰ́μεθᾰ	ἀντεδώκᾰσθε	ἀντεδώκᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντῐδέδωκᾰ, ἀντῐδέδομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐδέδωκᾰ	ἀντῐδέδωκᾰς	ἀντῐδέδωκε(ν)	ἀντῐδεδώκᾰτον	ἀντῐδεδώκᾰτον	ἀντῐδεδώκᾰμεν	ἀντῐδεδώκᾰτε	ἀντῐδεδώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐδεδώκω	ἀντῐδεδώκῃς	ἀντῐδεδώκῃ	ἀντῐδεδώκητον	ἀντῐδεδώκητον	ἀντῐδεδώκωμεν	ἀντῐδεδώκητε	ἀντῐδεδώκωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδεδώκοιμῐ, ἀντῐδεδωκοίην	ἀντῐδεδώκοις, ἀντῐδεδωκοίης	ἀντῐδεδώκοι, ἀντῐδεδωκοίη	ἀντῐδεδώκοιτον	ἀντῐδεδωκοίτην	ἀντῐδεδώκοιμεν	ἀντῐδεδώκοιτε	ἀντῐδεδώκοιεν
	imperative		ἀντῐδέδωκε	ἀντῐδεδωκέτω	ἀντῐδεδώκετον	ἀντῐδεδωκέτων		ἀντῐδεδώκετε	ἀντῐδεδωκόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐδέδομαι	ἀντῐδέδοσαι	ἀντῐδέδοται	ἀντῐδέδοσθον	ἀντῐδέδοσθον	ἀντῐδεδόμεθᾰ	ἀντῐδέδοσθε	ἀντῐδέδονται
	subjunctive	ἀντῐδεδομένος ὦ	ἀντῐδεδομένος ᾖς	ἀντῐδεδομένος ᾖ	ἀντῐδεδομένω ἦτον	ἀντῐδεδομένω ἦτον	ἀντῐδεδομένοι ὦμεν	ἀντῐδεδομένοι ἦτε	ἀντῐδεδομένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀντῐδεδομένος εἴην	ἀντῐδεδομένος εἴης	ἀντῐδεδομένος εἴη	ἀντῐδεδομένω εἴητον/εἶτον	ἀντῐδεδομένω εἰήτην/εἴτην	ἀντῐδεδομένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀντῐδεδομένοι εἴητε/εἶτε	ἀντῐδεδομένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀντῐδέδοσο	ἀντῐδεδόσθω	ἀντῐδέδοσθον	ἀντῐδεδόσθων		ἀντῐδέδοσθε	ἀντῐδεδόσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐδεδωκέναι				ἀντῐδεδόσθαι
participle	m	ἀντῐδεδωκώς				ἀντῐδεδομένος
	f	ἀντῐδεδωκυῖᾰ				ἀντῐδεδομένη
	n	ἀντῐδεδωκός				ἀντῐδεδομένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀντεδεδώκειν, ἀντεδεδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεδεδώκειν, ἀντεδεδώκη	ἀντεδεδώκεις, ἀντεδεδώκης	ἀντεδεδώκει(ν)	ἀντεδεδώκετον	ἀντεδεδωκέτην	ἀντεδεδώκεμεν	ἀντεδεδώκετε	ἀντεδεδώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀντεδεδόμην	ἀντεδέδοσο	ἀντεδέδοτο	ἀντεδέδοσθον	ἀντεδεδόσθην	ἀντεδεδόμεθᾰ	ἀντεδέδοσθε	ἀντεδέδοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντίδοτον (antídoton)

Further reading

• ἀντιδίδωμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντιδίδωμι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• “ἀντιδίδωμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • exchange idem, page 288.
  • give idem, page 360.
  • instead of idem, page 446.
  • pay idem, page 600.
  • reciprocate idem, page 679.
  • return idem, page 708.
  • substitute idem, page 833.