ἀντιβολέω

Ancient Greek

Etymology

ἀντι- (anti-) +‎ βολέω (boléō), from the root of βάλλω (bállō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.bo.lé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.boˈle.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.βoˈle.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.voˈle.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.voˈle.o/

Verb

ἀντῐβολέω • (antiboléō)

to meet by chance (especially in battle)
to be present at
to partake of, have one's share of
to fall to one's lot
to entreat, supplicate

Conjugation

Present: ἀντῐβολέω, ἀντῐβολέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐβολέω	ἀντῐβολέεις	ἀντῐβολέει	ἀντῐβολέετον	ἀντῐβολέετον	ἀντῐβολέομεν	ἀντῐβολέετε	ἀντῐβολέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐβολέω	ἀντῐβολέῃς	ἀντῐβολέῃ	ἀντῐβολέητον	ἀντῐβολέητον	ἀντῐβολέωμεν	ἀντῐβολέητε	ἀντῐβολέωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐβολέοιμῐ	ἀντῐβολέοις	ἀντῐβολέοι	ἀντῐβολέοιτον	ἀντῐβολεοίτην	ἀντῐβολέοιμεν	ἀντῐβολέοιτε	ἀντῐβολέοιεν
	imperative		ἀντῐβόλεε	ἀντῐβολεέτω	ἀντῐβολέετον	ἀντῐβολεέτων		ἀντῐβολέετε	ἀντῐβολεόντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐβολέομαι	ἀντῐβολέῃ, ἀντῐβολέει	ἀντῐβολέεται	ἀντῐβολέεσθον	ἀντῐβολέεσθον	ἀντῐβολεόμεθᾰ	ἀντῐβολέεσθε	ἀντῐβολέονται
	subjunctive	ἀντῐβολέωμαι	ἀντῐβολέῃ	ἀντῐβολέηται	ἀντῐβολέησθον	ἀντῐβολέησθον	ἀντῐβολεώμεθᾰ	ἀντῐβολέησθε	ἀντῐβολέωνται
	optative	ἀντῐβολεοίμην	ἀντῐβολέοιο	ἀντῐβολέοιτο	ἀντῐβολέοισθον	ἀντῐβολεοίσθην	ἀντῐβολεοίμεθᾰ	ἀντῐβολέοισθε	ἀντῐβολέοιντο
	imperative		ἀντῐβολέου	ἀντῐβολεέσθω	ἀντῐβολέεσθον	ἀντῐβολεέσθων		ἀντῐβολέεσθε	ἀντῐβολεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐβολέειν				ἀντῐβολέεσθαι
participle	m	ἀντῐβολέων				ἀντῐβολεόμενος
	f	ἀντῐβολέουσᾰ				ἀντῐβολεομένη
	n	ἀντῐβολέον				ἀντῐβολεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἀντῐβολῶ, ἀντῐβολοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐβολῶ	ἀντῐβολεῖς	ἀντῐβολεῖ	ἀντῐβολεῖτον	ἀντῐβολεῖτον	ἀντῐβολοῦμεν	ἀντῐβολεῖτε	ἀντῐβολοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντῐβολῶ	ἀντῐβολῇς	ἀντῐβολῇ	ἀντῐβολῆτον	ἀντῐβολῆτον	ἀντῐβολῶμεν	ἀντῐβολῆτε	ἀντῐβολῶσῐ(ν)
	optative	ἀντῐβολοίην, ἀντῐβολοῖμῐ	ἀντῐβολοίης, ἀντῐβολοῖς	ἀντῐβολοίη, ἀντῐβολοῖ	ἀντῐβολοῖτον, ἀντῐβολοίητον	ἀντῐβολοίτην, ἀντῐβολοιήτην	ἀντῐβολοῖμεν, ἀντῐβολοίημεν	ἀντῐβολοῖτε, ἀντῐβολοίητε	ἀντῐβολοῖεν, ἀντῐβολοίησᾰν
	imperative		ἀντῐβόλει	ἀντῐβολείτω	ἀντῐβολεῖτον	ἀντῐβολείτων		ἀντῐβολεῖτε	ἀντῐβολούντων
middle/ passive	indicative	ἀντῐβολοῦμαι	ἀντῐβολεῖ, ἀντῐβολῇ	ἀντῐβολεῖται	ἀντῐβολεῖσθον	ἀντῐβολεῖσθον	ἀντῐβολούμεθᾰ	ἀντῐβολεῖσθε	ἀντῐβολοῦνται
	subjunctive	ἀντῐβολῶμαι	ἀντῐβολῇ	ἀντῐβολῆται	ἀντῐβολῆσθον	ἀντῐβολῆσθον	ἀντῐβολώμεθᾰ	ἀντῐβολῆσθε	ἀντῐβολῶνται
	optative	ἀντῐβολοίμην	ἀντῐβολοῖο	ἀντῐβολοῖτο	ἀντῐβολοῖσθον	ἀντῐβολοίσθην	ἀντῐβολοίμεθᾰ	ἀντῐβολοῖσθε	ἀντῐβολοῖντο
	imperative		ἀντῐβολοῦ	ἀντῐβολείσθω	ἀντῐβολεῖσθον	ἀντῐβολείσθων		ἀντῐβολεῖσθε	ἀντῐβολείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντῐβολεῖν				ἀντῐβολεῖσθαι
participle	m	ἀντῐβολῶν				ἀντῐβολούμενος
	f	ἀντῐβολοῦσᾰ				ἀντῐβολουμένη
	n	ἀντῐβολοῦν				ἀντῐβολούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠντῐβόλεον, ἠντῐβολεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠντῐβόλεον	ἠντῐβόλεες	ἠντῐβόλεε(ν)	ἠντῐβολέετον	ἠντῐβολεέτην	ἠντῐβολέομεν	ἠντῐβολέετε	ἠντῐβόλεον
middle/ passive	indicative	ἠντῐβολεόμην	ἠντῐβολέου	ἠντῐβολέετο	ἠντῐβολέεσθον	ἠντῐβολεέσθην	ἠντῐβολεόμεθᾰ	ἠντῐβολέεσθε	ἠντῐβολέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠντῐβόλουν, ἠντῐβολούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠντῐβόλουν	ἠντῐβόλεις	ἠντῐβόλει	ἠντῐβολεῖτον	ἠντῐβολείτην	ἠντῐβολοῦμεν	ἠντῐβολεῖτε	ἠντῐβόλουν
middle/ passive	indicative	ἠντῐβολούμην	ἠντῐβολοῦ	ἠντῐβολεῖτο	ἠντῐβολεῖσθον	ἠντῐβολείσθην	ἠντῐβολούμεθᾰ	ἠντῐβολεῖσθε	ἠντῐβολοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀντῐβολήσω, ἀντῐβολήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντῐβολήσω	ἀντῐβολήσεις	ἀντῐβολήσει	ἀντῐβολήσετον	ἀντῐβολήσετον	ἀντῐβολήσομεν	ἀντῐβολήσετε	ἀντῐβολήσουσῐ(ν)
active	optative	ἀντῐβολήσοιμῐ	ἀντῐβολήσοις	ἀντῐβολήσοι	ἀντῐβολήσοιτον	ἀντῐβολησοίτην	ἀντῐβολήσοιμεν	ἀντῐβολήσοιτε	ἀντῐβολήσοιεν
middle	indicative	ἀντῐβολήσομαι	ἀντῐβολήσῃ, ἀντῐβολήσει	ἀντῐβολήσεται	ἀντῐβολήσεσθον	ἀντῐβολήσεσθον	ἀντῐβολησόμεθᾰ	ἀντῐβολήσεσθε	ἀντῐβολήσονται
middle	optative	ἀντῐβολησοίμην	ἀντῐβολήσοιο	ἀντῐβολήσοιτο	ἀντῐβολήσοισθον	ἀντῐβολησοίσθην	ἀντῐβολησοίμεθᾰ	ἀντῐβολήσοισθε	ἀντῐβολήσοιντο
		active			middle
infinitive		ἀντῐβολήσειν			ἀντῐβολήσεσθαι
participle	m	ἀντῐβολήσων			ἀντῐβολησόμενος
	f	ἀντῐβολήσουσᾰ			ἀντῐβολησομένη
	n	ἀντῐβολῆσον			ἀντῐβολησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἀντεβόλησᾰ, ἀντεβολησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεβόλησᾰ	ἀντεβόλησᾰς	ἀντεβόλησε(ν)	ἀντεβολήσᾰτον	ἀντεβολησᾰ́την	ἀντεβολήσᾰμεν	ἀντεβολήσᾰτε	ἀντεβόλησᾰν
	subjunctive	ἀντῐβολήσω	ἀντῐβολήσῃς	ἀντῐβολήσῃ	ἀντῐβολήσητον	ἀντῐβολήσητον	ἀντῐβολήσωμεν	ἀντῐβολήσητε	ἀντῐβολήσωσῐ(ν)
	optative	ἀντῐβολήσαιμῐ	ἀντῐβολήσειᾰς, ἀντῐβολήσαις	ἀντῐβολήσειε(ν), ἀντῐβολήσαι	ἀντῐβολήσαιτον	ἀντῐβολησαίτην	ἀντῐβολήσαιμεν	ἀντῐβολήσαιτε	ἀντῐβολήσειᾰν, ἀντῐβολήσαιεν
	imperative		ἀντῐβόλησον	ἀντῐβολησᾰ́τω	ἀντῐβολήσᾰτον	ἀντῐβολησᾰ́των		ἀντῐβολήσᾰτε	ἀντῐβολησᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντεβολησᾰ́μην	ἀντεβολήσω	ἀντεβολήσᾰτο	ἀντεβολήσᾰσθον	ἀντεβολησᾰ́σθην	ἀντεβολησᾰ́μεθᾰ	ἀντεβολήσᾰσθε	ἀντεβολήσᾰντο
	subjunctive	ἀντῐβολήσωμαι	ἀντῐβολήσῃ	ἀντῐβολήσηται	ἀντῐβολήσησθον	ἀντῐβολήσησθον	ἀντῐβολησώμεθᾰ	ἀντῐβολήσησθε	ἀντῐβολήσωνται
	optative	ἀντῐβολησαίμην	ἀντῐβολήσαιο	ἀντῐβολήσαιτο	ἀντῐβολήσαισθον	ἀντῐβολησαίσθην	ἀντῐβολησαίμεθᾰ	ἀντῐβολήσαισθε	ἀντῐβολήσαιντο
	imperative		ἀντῐβόλησαι	ἀντῐβολησᾰ́σθω	ἀντῐβολήσᾰσθον	ἀντῐβολησᾰ́σθων		ἀντῐβολήσᾰσθε	ἀντῐβολησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀντῐβολῆσαι			ἀντῐβολήσᾰσθαι
participle	m	ἀντῐβολήσᾱς			ἀντῐβολησᾰ́μενος
	f	ἀντῐβολήσᾱσᾰ			ἀντῐβολησᾰμένη
	n	ἀντῐβολῆσᾰν			ἀντῐβολησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠντεβόλησᾰ, ἠντεβολησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠντεβόλησᾰ	ἠντεβόλησᾰς	ἠντεβόλησε(ν)	ἠντεβολήσᾰτον	ἠντεβολησᾰ́την	ἠντεβολήσᾰμεν	ἠντεβολήσᾰτε	ἠντεβόλησᾰν
middle	indicative	ἠντεβολησᾰ́μην	ἠντεβολήσω	ἠντεβολήσᾰτο	ἠντεβολήσᾰσθον	ἠντεβολησᾰ́σθην	ἠντεβολησᾰ́μεθᾰ	ἠντεβολήσᾰσθε	ἠντεβολήσᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀντιβολή (antibolḗ)
ἀντιβόλησις (antibólēsis)
ἀντιβολία (antibolía)
ἀντίβολον (antíbolon)