ἀμνηστούμενος

ἀμνηστούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /am.nɛːs.tǒː.me.nos/ → /am.nisˈtu.me.nos/ → /am.nisˈtu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /am.nɛːs.tǒː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /am.nesˈtu.mɛ.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /am.nisˈtu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /am.nisˈtu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /am.nisˈtu.me.nos/

Participle

ἀμνηστούμενος • (amnēstoúmenos) m (feminine ἀμνηστουμένη, neuter ἀμνηστούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle contracted of ἀμνηστέω (amnēstéō)

Declension

First and second declension of ἀμνηστούμενος; ἀμνηστουμένη; ἀμνηστούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀμνηστούμενος amnēstoúmenos	ἀμνηστουμένη amnēstouménē	ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon		ἀμνηστουμένω amnēstouménō	ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā	ἀμνηστουμένω amnēstouménō		ἀμνηστούμενοι amnēstoúmenoi	ἀμνηστούμεναι amnēstoúmenai	ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmena
Genitive		ἀμνηστουμένου amnēstouménou	ἀμνηστουμένης amnēstouménēs	ἀμνηστουμένου amnēstouménou		ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin	ἀμνηστουμέναιν amnēstouménain	ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin		ἀμνηστουμένων amnēstouménōn	ἀμνηστουμένων amnēstouménōn	ἀμνηστουμένων amnēstouménōn
Dative		ἀμνηστουμένῳ amnēstouménōi	ἀμνηστουμένῃ amnēstouménēi	ἀμνηστουμένῳ amnēstouménōi		ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin	ἀμνηστουμέναιν amnēstouménain	ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin		ἀμνηστουμένοις amnēstouménois	ἀμνηστουμέναις amnēstouménais	ἀμνηστουμένοις amnēstouménois
Accusative		ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon	ἀμνηστουμένην amnēstouménēn	ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon		ἀμνηστουμένω amnēstouménō	ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā	ἀμνηστουμένω amnēstouménō		ἀμνηστουμένους amnēstouménous	ἀμνηστουμένᾱς amnēstouménās	ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmena
Vocative		ἀμνηστούμενε amnēstoúmene	ἀμνηστουμένη amnēstouménē	ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon		ἀμνηστουμένω amnēstouménō	ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā	ἀμνηστουμένω amnēstouménō		ἀμνηστούμενοι amnēstoúmenoi	ἀμνηστούμεναι amnēstoúmenai	ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀμνηστουμένως amnēstouménōs				ἀμνηστουμενώτερος amnēstoumenṓteros				ἀμνηστουμενώτᾰτος amnēstoumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.