ἀμβλύς

See also: αμβλύς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /am.blýs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /amˈblys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /amˈblys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /amˈblys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /amˈblis/

Adjective

ᾰ̓μβλῠ́ς • (amblús) m (feminine ᾰ̓μβλεῖᾰ, neuter ᾰ̓μβλῠ́); first/third declension

dull, not sharp

Inflection

First and third declension of ᾰ̓μβλῠ́ς; ᾰ̓μβλεῖᾰ; ᾰ̓μβλῠ́ (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓μβλῠ́ς amblús	ᾰ̓μβλεῖᾰ ambleîa	ᾰ̓μβλῠ́ amblú	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλείᾱ ambleíā	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλεῖς ambleîs	ᾰ̓μβλεῖαι ambleîai	ᾰ̓μβλέᾰ ambléa
Genitive	ᾰ̓μβλέως ambléōs	ᾰ̓μβλείᾱς ambleíās	ᾰ̓μβλέως ambléōs	ᾰ̓μβλέοιν ambléoin	ᾰ̓μβλείαιν ambleíain	ᾰ̓μβλέοιν ambléoin	ᾰ̓μβλέων ambléōn	ᾰ̓μβλειῶν ambleiôn	ᾰ̓μβλέων ambléōn
Dative	ᾰ̓μβλεῖ ambleî	ᾰ̓μβλείᾳ ambleíāi	ᾰ̓μβλεῖ ambleî	ᾰ̓μβλέοιν ambléoin	ᾰ̓μβλείαιν ambleíain	ᾰ̓μβλέοιν ambléoin	ᾰ̓μβλέσῐ / ᾰ̓μβλέσῐν amblési(n)	ᾰ̓μβλείαις ambleíais	ᾰ̓μβλέσῐ / ᾰ̓μβλέσῐν amblési(n)
Accusative	ᾰ̓μβλῠ́ν amblún	ᾰ̓μβλεῖᾰν ambleîan	ᾰ̓μβλῠ́ amblú	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλείᾱ ambleíā	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλεῖς ambleîs	ᾰ̓μβλείᾱς ambleíās	ᾰ̓μβλέᾰ ambléa
Vocative	ᾰ̓μβλῠ́ amblú	ᾰ̓μβλεῖᾰ ambleîa	ᾰ̓μβλῠ́ amblú	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλείᾱ ambleíā	ᾰ̓μβλέε amblée	ᾰ̓μβλεῖς ambleîs	ᾰ̓μβλεῖαι ambleîai	ᾰ̓μβλέᾰ ambléa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓μβλέως ambléōs			ᾰ̓μβλῠ́τερος amblúteros			ᾰ̓μβλῠ́τᾰτος amblútatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

ὀξύς (oxús)

Derived terms

ᾰ̓μβλύτης (amblútēs)
ᾰ̓μβλῠωπός (ambluōpós)

Descendants

Greek: αμβλύς (amvlýs)

References

ἀμβλύς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἀμβλύς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette