ἀδενοειδής

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓δήν (adḗn, “gland”) +‎ -ο- (-o-) +‎ -ειδής (-eidḗs, “-oid, -like”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.de.no.eː.dɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.de.no.iˈde̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/

Adjective

ᾰ̓δενοειδής • (adenoeidḗs) m or f (neuter ᾰ̓δενοειδές); third declension

(medicine) glandular; adenoid

Inflection

Third declension of ᾰ̓δενοειδής; ᾰ̓δενοειδές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓δενοειδής adenoeidḗs	ᾰ̓δενοειδές adenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς adenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ adenoeidê
Genitive	ᾰ̓δενοειδοῦς adenoeidoûs	ᾰ̓δενοειδοῦς adenoeidoûs	ᾰ̓δενοειδοῖν adenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδοῖν adenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδῶν adenoeidôn	ᾰ̓δενοειδῶν adenoeidôn
Dative	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδοῖν adenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδοῖν adenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδέσῐ / ᾰ̓δενοειδέσῐν adenoeidési(n)	ᾰ̓δενοειδέσῐ / ᾰ̓δενοειδέσῐν adenoeidési(n)
Accusative	ᾰ̓δενοειδῆ adenoeidê	ᾰ̓δενοειδές adenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς adenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ adenoeidê
Vocative	ᾰ̓δενοειδές adenoeidés	ᾰ̓δενοειδές adenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ adenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς adenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ adenoeidê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓δενοειδῶς adenoeidôs		ᾰ̓δενοειδέστερος adenoeidésteros		ᾰ̓δενοειδέστᾰτος adenoeidéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ New Latin: adenoīdēs
- → French: adénoïde
  - → English: adenoid
  - → Portuguese: adenoide
  - → Romanian: adenoid

References

“ἀδενοειδής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press