ἀγριοβάλανος

ἀγριοβάλανος

Ancient Greek

Etymology

From ἄγριος (ágrios, “wild”) +‎ βάλανος (bálanos, “acorn”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡri.o.bá.la.nos/ → /a.ɣri.oˈβa.la.nos/ → /a.ɣri.oˈva.la.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡri.o.bá.la.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡri.oˈba.la.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣri.oˈβa.la.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣri.oˈva.la.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣri.oˈva.la.nos/

Noun

ἀγρῐοβᾰ́λᾰνος • (agriobálanos) f (genitive ἀγρῐοβᾰλᾰ́νος); second declension

1. kermes oak (Quercus coccifera)

   Synonym: ὕσγη (húsgē)

Declension

Second declension of ἡ ἀγρῐοβᾰ́λᾰνος; τῆς ἀγρῐοβᾰλᾰ́νου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἀγρῐοβᾰ́λᾰνος hē agriobálanos	τὼ ἀγρῐοβᾰλᾰ́νω tṑ agriobalánō	αἱ ἀγρῐοβᾰ́λᾰνοι hai agriobálanoi
Genitive	τῆς ἀγρῐοβᾰλᾰ́νου tês agriobalánou	τοῖν ἀγρῐοβᾰλᾰ́νοιν toîn agriobalánoin	τῶν ἀγρῐοβᾰλᾰ́νων tôn agriobalánōn
Dative	τῇ ἀγρῐοβᾰλᾰ́νῳ têi agriobalánōi	ἀγρῐοβᾰλᾰ́νοιν agriobalánoin	ταῖς ἀγρῐοβᾰλᾰ́νοις taîs agriobalánois
Accusative	τὴν ἀγρῐοβᾰ́λᾰνον tḕn agriobálanon	ἀγρῐοβᾰλᾰ́νω agriobalánō	τᾱ̀ς ἀγρῐοβᾰλᾰ́νους tā̀s agriobalánous
Vocative	ἀγρῐοβᾰ́λᾰνε agriobálane	ἀγρῐοβᾰλᾰ́νω agriobalánō	ἀγρῐοβᾰ́λᾰνοι agriobálanoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• ἀγριοβάλανος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀγριοβάλανος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀγριοβάλανος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2020)