ἀγγελησομένη

ἀγγελησομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lɛː.so.mé.nɛː/ → /aŋ.ɡe.li.soˈme.ni/ → /aɲ.ɟe.li.soˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lɛː.so.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡɛ.le.soˈmɛ.ne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡe.li.soˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟe.li.soˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟe.li.soˈme.ni/

Participle

ᾰ̓γγελησομένη • (angelēsoménē)

1. nominative and vocative feminine singular of ᾰ̓γγελησόμενος (angelēsómenos)