ἀγγέλετον

ἀγγέλετον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡé.le.ton/ → /aŋˈɡe.le.ton/ → /aɲˈɟe.le.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡé.le.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈɡɛ.lɛ.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋˈɡe.le.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲˈɟe.le.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲˈɟe.le.ton/

Verb

ἀγγέλετον • (angéleton)

1. second-person dual aorist active imperative of ἀγγέλλω (angéllō)