ἀγαθοεργείτω

ἀγαθοεργείτω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.er.ɡěː.tɔː/ → /a.ɣa.θo.erˈɣi.to/ → /a.ɣa.θo.erˈʝi.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.er.ɡěː.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.ɛrˈɡi.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈɣi.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈʝi.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈʝi.to/

Verb

ἀγᾰθοεργείτω • (agathoergeítō)

1. third-person singular present active imperative of ἀγαθοεργέω (agathoergéō)