ღერღავს

ღერღავს

Georgian

Etymology

From Old Georgian [Term?], from Proto-Kartvelian root *ɣerɣ- (“to grind coarsely; to gnaw”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣɛrɣɑvs/
• Hyphenation: ღერ‧ღავს

Verb

ღერღავს • (ɣerɣavs) (third-person singular present active indicative)

1. (transitive) to grind coarsely
2. (transitive) to gnaw, chew on

Conjugation

  Conjugation of ღერღავს (see also Appendix:Georgian verbs)

		imperfective			perfective
verbal noun		ღერღვა			დაღერღვა
person		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
screeves		მე (me)	შენ (šen)	ის (is)	ჩვენ (čven)	თქვენ (tkven)	ისინი (isini)
present	present	ვღერღავ	ღერღავ	ღერღავს	ვღერღავთ	ღერღავთ	ღერღავენ
	imperfect	ვღერღავდი	ღერღავდი	ღერღავდა	ვღერღავდით	ღერღავდით	ღერღავდნენ
	present subjunctive	ვღერღავდე	ღერღავდე	ღერღავდეს	ვღერღავდეთ	ღერღავდეთ	ღერღავდნენ
future	future	დავღერღავ	დაღერღავ	დაღერღავს	დავღერღავთ	დაღერღავთ	დაღერღავენ
	conditional	დავღერღავდი	დაღერღავდი	დაღერღავდა	დავღერღავდით	დაღერღავდით	დაღერღავდნენ
	future subjunctive	დავღერღავდე	დაღერღავდე	დაღერღავდეს	დავღერღავდეთ	დაღერღავდეთ	დაღერღავდნენ
aorist	aorist	დავღერღე	დაღერღე	დაღერღა	დავღერღეთ	დაღერღეთ	დაღერღეს
	optative	დავღერღო	დაღერღო	დაღერღოს	დავღერღოთ	დაღერღოთ	დაღერღონ
perfect	perfect	დამიღერღავს	დაგიღერღავს	დაუღერღავს	დაგვიღერღავს	დაგიღერღავთ	დაუღერღავთ
	pluperfect	დამეღერღა	დაგეღერღა	დაეღერღა	დაგვეღერღა	დაგეღერღათ	დაეღერღათ
	perfect subjunctive	დამეღერღოს	დაგეღერღოს	დაეღერღოს	დაგვეღერღოს	დაგეღერღოთ	დაეღერღოთ
imperative		–	შენ (šen)	–	ჩვენ (čven)	თქვენ (tkven)	–
		—	დაღერღე	—	დავღერღოთ	დაღერღეთ
negative imperative		—	არ დაღერღო	—	ნუ დავღერღავთ	არ დაღერღოთ	—

Synonyms

• ფქვავს (pkvavs)
• ღრღნის (ɣrɣnis)

Derived terms

• ღერღილი (ɣerɣili)

References

• Klimov, G. A. (1998) Etymological Dictionary of the Kartvelian Languages (Trends in linguistics. Documentation; 16), New York, Berlin: Mouton de Gruyter, page 223